Palmiro Togliatti
Si Palmiro Togliatti (Marso 26, 1893 - Agosto 21, 1964) ay isang pulitiko ng Italyano at lider ng Partido Komunista ng Italya mula 1927 hanggang sa kanyang kamatayan. Siya ay pinangalanan ng kanyang mga tagasuporta Il Migliore ("The Best").
Palmiro Togliatti | |
---|---|
Listahan ng mga sekretarya ng Partido Komunista ng Italya Pangkalahatang Kalihim ng Italyanong Partidong Komunista | |
Nasa puwesto Mayo 1938 – Agosto 1964 | |
Nakaraang sinundan | Ruggero Grieco |
Sinundan ni | Luigi Longo |
Nasa puwesto Nobyembre 1926 – Enero 1934 | |
Nakaraang sinundan | Antonio Gramsci |
Sinundan ni | Ruggero Grieco |
Italian Minister of Justice | |
Nasa puwesto 21 Hunyo 1945 – 1 Hulyo 1946 | |
Punong Ministro | Alcide De Gasperi |
Nakaraang sinundan | Umberto Tupini |
Sinundan ni | Fausto Gullo |
Miyembro ng Chamber of Deputies | |
Nasa puwesto 8 Mayo 1948 – 21 Agosto 1964 | |
Konstityuwensya | Lazio – XV |
Personal na detalye | |
Isinilang | 26 Marso 1893 Genoa, Kaharian ng Italya |
Yumao | 21 Agosto 1964 Yalta, Crimean Oblast, Ukrainian SSR, USSR | (edad 71)
Kabansaan | Italyano |
Partidong pampolitika | Italian Socialist Party (1914–1921) Partido Komunista ng Italya (1921–1943) Italian Communist Party (1943–1964) |
Asawa | Rita Montagnana (1924–1948; separated) |
Domestikong kapareha | Nilde Iotti (1948–1964; his death) |
Relasyon | Eugenio Giuseppe Togliatti (brother) Maria Cristina Togliatti (sister) |
Anak | Aldo Togliatti (1925–2011) Marisa Malagoli (1944–present; adopted) |
Tahanan | Modena, Emilia-Romagna |
Alma mater | University of Turin |
Propesyon | |
Pirma |
Ang Togliatti ay isang founding member ng Partidong Komunista ng Italya (Partito Comunista d'Italia, PCI), at mula 1927 hanggang sa kanyang kamatayan, siya ang Kalihim at ang hindi mapag-aalinlanganang pinuno ng Komunista ng Italyano Party, maliban sa isang panahon mula 1934 hanggang 1938 kung saan siya ay naging kinatawan sa Comintern, ang internasyunal na organisasyon ng mga partido komunista. Matapos ang paglusaw ng Comintern noong 1943 at ang pagbubuo ng Cominform noong 1947, tinanggihan niya ang post ng Sekretarya Heneral, na inalok sa kanya nang direkta sa pamamagitan ng Stalin noong 1951, mas pinipili na manatili sa ulo ng PCI.
Mula 1944 hanggang 1945, si Togliatti ay naghawak ng post ng Deputy Prime Minister at mula 1945 hanggang 1946 siya ay hinirang ng Ministro ng Hustisya sa mga pamahalaan na namamahala sa Italya pagkatapos ng pagkahulog ng Pasismo. Siya rin ay miyembro ng Constituent Assembly of Italy.
Nakaligtas ang Togliatti ng pagtatangka sa pagpatay noong 1948, at namatay noong 1964, sa isang piyesta opisyal sa Crimea sa Dagat Itim