Tian Shan
Ang Tian Shan,[1] na nangangahulugang "Bundok ng Langit" ("Mountain of Heaven" o "Heavenly Mountain"), ay isang malaking sistema ng mga hanay ng bundok na matatagpuan sa Gitnang Asya. Ang pinakamataas na rurok sa Tian Shan ay Jengish Chokusu, 7,439 metro (o 24,406 piye).
| Tian Shan | |
|---|---|
 Ang bulubunduking Tian Shan sa hangganang China – Kyrgyzstan kasama ang Khan Tengri (7,010 m) na makikita sa gitna. | |
| Pinakamataas na punto | |
| Tuktok | Jengish Chokusu |
| Kataasan | 7,439 m (24,406 tal) |
| Mga koordinado | 42°02′06″N 80°07′32″E / 42.03500°N 80.12556°E |
| Heograpiya | |
| Mga bansa | China, Kazakhstan, Kyrgyzstan and Uzbekistan |
| Mga rehiyon | Xinjiang and Rehiyon ng Fergana |
| Mga koordinado ng bulubundukin | 42°N 80°E / 42°N 80°E |
| Heolohiya | |
| Edad ng bato | Cenozoic |
| Opisyal na pangalan | Xinjiang Tianshan |
| Uri | Natural |
| Pamantayan | vii, ix |
| Itinutukoy | 2013 (37th session) |
| Takdang bilang | 1414 |
| State Party | China |
| Region | Asia |
| Opisyal na pangalan | Western Tien-Shan |
| Uri | Natural |
| Pamantayan | x |
| Itinutukoy | 2016 (40th session) |
| Takdang bilang | 1490 |
| State Party | Kazakhstan, Kyrgyzstan, and Uzbekistan |
| Region | Asia |
Ang pangalang Intsik para sa Tian Shan ay maaaring nakuha mula sa salitang Xiongnu na "Qilian" (Tsinong pinapayak: 祁连; Tsinong tradisyonal: 祁連; pinyin: Qí lián) – ayon sa komentarista ng Tang na si Yan Shigu, ang Qilian ay ang salitang Xiongnu para sa "kalangitan" o "langit".[2] Binanggit ni Sima Qian sa kanyang Records of the Grand Historian ang Qilian kaugnay sa lupang tinubuan ng Yuezhi, at ang katawagan ay pinaniniwalaang tumutukoy sa Tian Shan sa halip ng Bulubunduking Qilian na 1,500 kilometro (930 mi) sa karagdagang silangan na kilala ngayon sa pangalang ito.[3][4] Ang Bulubunduking Tannu-Ola sa Tuva ay may parehong kahulugan sa pangalan nito ("langit / celestial bundok" o "diyos / espiritu bundok"). Sagrado ang Tian Shan sa Tengrismo, at ang pangalawang pinakamataas na rurok ay kilala bilang Khan Tengri na maaaring isalin bilang "Panginoon ng mga Espiritu".[5]
Mga sanggunian
baguhin- ↑ Tsino: 天山; pinyin: Tiānshān, Dungan: Тянсан; Tjansan; Old Turkic: 𐰴𐰣 𐱅𐰭𐰼𐰃, Tenğri tağ; Turkish: Tanrı Dağı; Mongol: Тэнгэр уул, Tenger úl; Uyghur: تەڭرىتاغ, Тәңри тағ, Tengri tagh; Kyrgyz: Теңир-Тоо/Ала-Тоо, Teñir-Too/Ala-Too, تەڭىر-توو/الا-توو; Kasaho: Тәңіртауы/Алатау, Täñirtaw/Alataw, تأڭئرتاۋ; Usbeko: Tyan-Shan, Тян-Шан, تيەن-شەن
- ↑ 班固 Ban Gu. 漢書: 顏師古註 Hanshu: Yan Shigu Commentary.
祁連山即天山也,匈奴呼天為祁連 (pagsasalin: Qilian Mountain is the Tian Shan, the Xiongnu called the sky qilian)
- ↑ Liu, Xinru (2001), "Migration and Settlement of the Yuezhi-Kushan: Interaction and Interdependence of Nomadic and Sedentary Societies", Journal of World History, Journal of World History, Volume 12 (Issue 2, Fall 2001): 261–291
{{citation}}:|volume=has extra text (tulong);|issue=has extra text (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Mallory, J. P.; Mair, Victor H. (2000). The Tarim Mummies: Ancient China and the Mystery of the Earliest Peoples from the West. Thames & Hudson. London. p. 58. ISBN 0-500-05101-1.
{{cite book}}: Unknown parameter|lastauthoramp=ignored (|name-list-style=suggested) (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Wilkinson, Philip (2 Oktubre 2003). Myths and Legends. Stacey International. p. 163. ISBN 978-1900988612.
{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
Ang lathalaing ito na tungkol sa Heograpiya at Asya ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.