Emilio Jacinto

Si Emilio Jacinto y Dizon (15 Disyembre 1875 — 16 Abril 1899), ay isang Pilipinong rebolusyonaryo at kilala bilang Utak ng Katipunan.

Emilio D. Jacinto
Kapanganakan	Emilio Jacinto y Dizon 15 Disyembre 1875(1875-12-15) Maynila, Silangang Indiya ng Espanya
Kamatayan	16 Abril 1899(1899-04-16) (edad 23) Sta. Cruz, Laguna
Ibang pangalan	"Pingkian", "Dimasilaw", "Ka-Ilyong", "Miling", "Heneral ng Punong Hukbo", "Taga-usig",
Nagtapos	University of Santo Tomas

Monumento Ni Emilio Jacinto Sa Magdalena,Laguna

Lumang pera na naglalarawan sina Jacinto at Andrés Bonifacio

Talambuhay

Ipinanganak si Emilio Jacinto sa Tondo, Maynila at ang mga magulang niya ay sina Mariano Jacinto at Josefa Dizon. Nag-aral siya sa Colegio de San Juan de Letran, at lumaon at lumipat sa Unibersidad ng Santo Tomas upang mag-aral ng abogasiya. Naging kamag-aral niya rito sina Manuel Quezon at Sergio Osmeña. Hindi siya nakapagtapos sa kolehiyo, at sa gulang na 17, si Emilio Jacinto ang pinakabata sa lihim na samahan na tinawag na Katipunan. Naging tagapayo siya sa mga usaping pampiskalya at kalihim ni Andrés Bonifacio. Lumaon ay nakilala siya bilang Utak ng Katipunan. Inatasan siya ni Bonifacio na mamuno sa Laguna. Siya ay nakasulat ng mga akda tulad ng A La Patria at ang Kartilya ng Katipunan. Siya rin ay isa sa mga sumulat ng pahayagan ng Katipunan na tinatawag na Kalayaan. Sumulat siya sa pangalang "Dimasilaw" at ginamit ang alyas na "Pingkian" sa Katipunan.

Namatay sa sakit na malarya si Jacinto noong 16 Abril 1899 sa Magdalena, Laguna.

Mga kawing panlabas

• Mga gawa ni Emilio Jacinto sa Wikisource

Ang lathalaing ito ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.