Ang etiketa[2] (Ingles: etiquette) ay kalipunan ng mga tuntunin sa pakikisalamuha upang maging kanais-nais sa madla.[3] Ito ay ang hanay ng mga pamantayan ng personal na pag-uugali sa magalang na lipunan, kadalasang nagaganap sa anyo ng isang etikal na kodigo ng inaasahan at tinatanggap na panlipunang pag-uugali na naaayon sa mga kumbensyon at pamantayan na sinusunod at isinagawa ng isang lipunan, isang uring panlipunan, o isang panlipunang pangkat. Tinatawag itong etiquette sa Ingles at sa modernong paggamit ng Ingles, ang salitang Pranses na étiquette (marka o pagkabit) ay nagsimula noong taong 1750.[4]

Sa Company Shocked at a Lady Getting up to Ring the Bell (1805), kinarikatura ni James Gillray ang "Isang balo at ang kanyang mga manliligaw, na tila nakalimutan ang kanilang mga asal sa tindi ng kanilang paghanga."[1]

Kasaysayan baguhin

Ginamit ni Luis XIV (1638–1715), Hari ng Pransya, ang isang nakakodigong etiketa upang pasunurin ang noblesa at igiit ang kanyang supremasiya bilang monarkong ganap ng Pransya. Bilang resulta, ang pangseremonyang korteng real ay napaborang napabilib ng mga dignitaryo na tinanggap ng hari sa kanyang luklukan sa pamahalaang Pranses, ang Palasyo ng Versailles, tungo sa timog-kanluran ng Paris.[5]

Tingnan din baguhin

Mga sanggunian baguhin

  1. Ref, Cross (2019), "Book Chapter Submission Validation Test", Book Title Submission Validation Test (sa Ingles), Somewhere, MA: The Test Institution, pp. 87–107, nakuha noong 2024-01-03
  2. TagalogLang (2021-10-18). "ETIKETA: Tagalog-English Dictionary Online". TAGALOG LANG (sa Ingles). Nakuha noong 2024-01-03.
  3. "KWF Diksiyonaryong Filipino". kwfdiksiyonaryo.ph. Nakuha noong 2024-01-03.
  4. Brown, Lesley, pat. (1993). "Etiquette". The New Shorter Oxford English Dictionary (sa Ingles). p. 858.
  5. "Louis XIV" (sa Ingles). History.com. 2 Disyembre 2009. Nakuha noong 13 Disyembre 2012.