Jose Tomas Sanchez
Si José Tomás Sánchez (17 Marso 1920 – 9 Marso 2012) ay isang Pilipinong kardinal ng Simbahang Katolikong Romano na nakahawak ng maraming puwesto sa Kuryang Romano, ang pinakamataas ng kung saan ito ay Prepekto ng Konggregasyon para sa Klero mula 1991–1996. Bago ang kanyang paghirang sa Kuryang Romano, nakahawak siya ng maraming posisyong pandiyosesis na obispo sa Pilipinas, ang huli ng kung saaan ay Arsobispo ng Nueva Segovia mula 1982–1986. Siya ay inordinahan bilang pari noong 12 Mayo 1946. Siya ay itinalagang obispo noong 12 Mayo 1968, kasunod ang kanyang paghirang bilang Katuwang na Obispo ng Nueva Cáceres, at ginawang kardinal noong 28 Hunyo 1991, ni Papa Juan Pablo II.
| Kanyang Kabunyan José Tomás Sánchez | |
|---|---|
| Prepekto ng Emerito ng Konggregasyon para sa Klero | |
| Lalawigan | Nueva Segovia |
| Sede | Nueva Segovia |
| Naiupo | 1 Hulyo 1991 |
| Nagwakas ang pamumuno | 15 Hunyo 1996 (Nagretiro) |
| Hinalinhan | Antonio Innocenti † |
| Kahalili | Dario Castrillon Hoyos |
| Iba pang katungkulan | |
| Mga orden | |
| Ordinasyon | 12 Mayo 1946 |
| Konsekrasyon | 12 Mayo 1968 ni Carmine Rocco |
| Naging Kardinal | 28 Hunyo 1991 |
| Mga detalyeng personal | |
| Kapanganakan | 17 Marso 1920 Pandan, Catanduanes, Kapuluan ng Pilipinas |
| Yumao | 9 Marso 2012 (edad 91) Maynila, Pilipinas[1] |
| Denominasyon | Katolikong Romano |
| Motto | "Doce me facere voluntatem" ("Turuan mong gawin ang iyong kalooban") |
| Eskudo de armas |  |
Unang bahagi ng talambuhay at edukasyon
baguhinIsinilang si Sánchez sa bayan ng Pandan, sa pulong lalawigan ng Catanduanes. Siya ay pangwalo sa sampung anak nina Patricio Sánchez at Paz Tomás, na may kanunu-nunuhang Kastila.[2]
Siya ay nag-aral sa Seminaryo ng Banal na Rosaryo (dating Seminario del Santísimo Rosario) sa Lungsod Naga, at pagkatapos natamo niya ang doktorado sa teolohiya sa Pamantasan ng Santo Tomas ng Maynila.
Unang bahagi ng pagkapari
baguhinPagkatapo ng maagang paghangad na maging inhinyero, si Sánchez ay halos hindi makapasok sa pagkapari nang ipinasara ng Imperyong Hapon ang seminaryo noong panahon ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig; hinikayat ng kanyang mga kaibigan mula sa seminaryo na ituloy ang kanyang pag-aaral.[2] Inabituhan si Sanchez noong 12 Mayo 1946, bilang isang pari mula sa Sorsogon, na hiniling siyang magturo sa Seminaryo ng Peñafrancia. Ayon sa kanya, nagturo siya ng Latin, Espanyol at, dahil walang ibang maaaring magturo ng mga asignatura, Heometriya at Alhebra. Hinirang siya bilang Katuwang na Obispo ng Nueva Caceres noong 5 Pebrero 1968, sa taong gulang na 47, at naging Obispong Titular ng Lesvi[3]
Episkopado
baguhinObispo ng Lucena
baguhinNoong 13 Disyembre 1971, siya ay hinirang na Kasunod na Obispo ng Lucena na may karapatang humalinhin bilang Obispo ng Lucena sa oras ng pagkabakante ng sede, na nangyari noong 25 Setyembre 1976, sa edad na 56.[3]
Arsobispo ng Nueva Segovia
baguhinNoong 12 Hunyo 1982, siya ay hinirang ni Papa Juan Pablo II bilang Arsobispo ng Nueva Segovia, pumalit kay Lubhang Reb. Juan C. Sison. Nagbitiw siya mula sa luklukan noong 22 Marso 1986, dahil sa kanyang paghirang sa Kuryang Romano bilang Kalihim ng Konggregasyon ng Ebanghelisasyon ng mga Tao.[3]
Kuryang Romano at kardenalato
baguhinNoong 30 Oktubre 1985, siya ay hinirang sa Kuryang Romano bilang Kalihim ng Konggregasyon para sa Ebanghelisasyon ng mga Tao. Noong 28 Hunyo 1991, siya ay isinama ni Papa Juan Pablo II sa Dalubhasaan ng mga Kardinal bilang Kardinal-Diakono ng San Pio V a Villa Carpegna. Noong Ika-1 Hulyo, 1991, siya ay hinirang bilang Prepekto ng Konggregasyon para sa Klero at Pangulo ng Pangasiwaan ng Patrimonyo ng Apostolikong Sede. Siya ay nagretiro bilang Prepekto noong 15 Hunyo 1996. Siya ay inatasan bilang Kardinal-Pari pagkatapos ng 10 taon noong 26 Pebrero 2002.[3]
Pagbalik sa Pilipinas at kamatayan
baguhinBumalik sa Pilipinas si Sánchez noong Disyembre 2010, tila lumalaban sa Panukalang-Batas ng Kalusugang Reproduktibo na siya ay naniniwalang nakasisira sa pamilyang Pilipino dahil sa pagpapalaganap ng pagtatalik na labas sa kasalan at pagtatalik bago magpakasal na dumadatal sa pamamahagi ng mga kontraseptibo.[4]
"Ang kanyang patuloy na panalangin ay ang pagkawala ng Europa ng pananampalatayang Kristiyano ay hindi mangyayari sa Pilipinas," na isinulat ng dating Senador Francisco Tatad. "At ibibigay niya ang kanyang huling lakas sa pakikipaglaban ng pamilyang Pilipino laban sa pandaigdigang pangkat ng kalusugan ng reproduktibo, na sumira sa pamilya at pumatay sa pananampalatayang Kristiyano sa maraming bahagi ng mundo."[5]
Pumanaw si Kardinal Sánchez noong 9 Marso 2012, sa gulang na 91 dahil sa maraming karamdaman sa katawan at walong (8) araw bago ang ika-92 kaarawan, na ginawang pinakamatagal na namuhay na Kardinal sa Pilipinas.[6]
Mga sanggunian
baguhin- ↑ [1]
- ↑ 2.0 2.1 https://www.youtube.com/watch?v=frL-GbUBRT0&NR=1,
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Padron:Catholic-hierarchyPadron:Self-published source
- ↑ Philippine Daily Inquirer, 9 Abril 2011.
- ↑ Francisco Tatad, In Memoriam Cardinal Jose Tomas Sanchez, 9 Marso 2012.
- ↑ http://www.cbcpnews.com/?q=node/18860
Mga panlabas na kawing
baguhin- Talambuhay ng Vaticanang Kardinal
- Talambuhay ni Kardinal Sanchez
- https://web.archive.org/web/20120325092035/http://www.bicolmail.com/issue/2012/mar22/xjose.html Bicol Mail
| Mga titulo ng Simbahang Katoliko | ||
|---|---|---|
| Sinundan: Alfredo Obviar |
Obispo ng Lucena 25 Setyembre 1976 – 12 Enero 1982 |
Susunod: Ruben T. Profugo |
| Sinundan: Juan C. Sison |
Arsobispo ng Nueva Segovia 12 Enero 1982 – 22 Marso 1986 |
Susunod: Orlando Beltran Quevedo |
| Sinundan: Antonio Innocenti |
Prepekto ng Konggregasyon para sa Klero Hulyo 1991 – Hunyo 1996 |
Susunod: Darío Castrillón Hoyos |
| Sinundan: Luigi Dadaglio |
Kardinal-Pari ng S. Pio V a Villa Carpegna (Dating Kardinal-Diakono) 1991–2012 |
Susunod: James Michael Harvey |