Taas na quark

Taas na quark
Komposisyon	Elementaryong partikulo
Estadistika	Fermioniko
Henerasyon	Una
Mga interaksiyon	Malakas na interaksiyon, Mahinag interaksiyon, Elektromagnetismo, Grabidad
Simbolo	u
Antipartikulo	Up antiquark (u)
Nag-teorisa	Murray Gell-Mann (1964); George Zweig (1964);
Natuklasan	SLAC (1968)
Masa	1.7 - 3.1 MeV/c2
Nabubulok sa	Stable
Elektrikong karga	+2⁄3 e
Kargang kulay	Yes
Ikot	1⁄2
Mahinang isospin	LH: +1⁄2, RH: 0
Mahinang hyperkarga	LH: +1⁄3, RH: +4⁄3

Ang taas na quark (Ingles: up quark o u quark mula sa simbolong u) ang pinaka-magaan sa lahat ng mga quark na isang uri ng elementaryong partikulo at pangunahing konstituente ng materya. Ito, kasama ng babang quark ay bumubuo ng mga neutron(isang taas na quark at dalawang babang quark) at mga proton(dalawang taas na quark, isang babang quark) ng modelong atomiko. Ito ay bahagi ng unang henerasyon ng materya, may elektrikong karga na +2⁄3 e at isang bare na masang 1.5–3.3 MeV/c2. Tulad ng lahat ng mga quark, ang taas na quark ay isang elementaryong fermion na may ikot -¹⁄₂ at dumadanas ng lahat ng apat na pundamental na interaksiyon: grabitasyon, elektromagnetismo, mahinang interaksiyon at malakas na interaksiyon. Ang antipartikulo ng taas na quark ang taas na antiquark(minsang tinatawag na antiup quark o simpleng antiup) na iba lamang dito sa dahilang ang mga katangian nito ay may katumbas na magnitudo ngunit kabaligtarang senyas. Ang katangian nito ay pinostula(gayundin din ng babang quark at kakaibang quark) noong 1964 nina Murray Gell-Mann at George Zweig upang ipaliwanag ang Eightfold Way na klasipikasyong skema ng mga hardon. Ang taas na quark ay unang napagmasdang ng mga eksperimento sa Stanford Linear Accelerator Center in 1968.

Sanggunian