Baldwin IV ng Herusalem

Si Baldwin IV (Pranses: Baudouin; Latin: Balduinus; 1161 - 16 Marso 1185), tinawag na Ketongin o Ang Haring Ketong, ay naghari bilang Hari ng Kaharian ng Herusalem mula 1174 hanggang sa kanyang kamatayan. Siya ay anak ni Amalric I ng Herusalem at ang kanyang unang asawa, si Agnes ng Courtenay.

Baldwin IV
Medyebal na paglalarawan ng koronasyon ni Baldwin
Hari ng Herusalem
Panahon 11 July 1174 – 16 March 1185
Koronasyon 15 Hulyo 1174
Sinundan Amalric I
Sumunod Baldwin V
Lalad House of Anjou
Ama Amalric I of Jerusalem
Ina Agnes of Courtenay
Kapanganakan maagang tag-init ng 1161
Kaharian ng Herusalem
Kamatayan 16 Marso 1185(1185-03-16) (edad 23)
Kaharian ng Herusalem
Libingan Church of the Holy Sepulchre

Maagang buhay

baguhin

Ginugol ni Baldwin ang kanyang pagkabata sa korte ng kanyang ama, si Haring Amalric I ng Herusalem . Wala siyang konting kontak sa kanyang ina, si Agnes ng Courtenay, na sapilitang pinaghiwalay ng kanyang ama. [1] Si Baldwin IV ay pinag-aral ng istoryador na si William ng Tyre (na dating arsobispo ng Tyre at chancellor ng kaharian), na gumawa ng isang nakakagambalang pagtuklas tungkol sa prinsipe: siya at ang kanyang mga kaibigan ay naglalaro isang araw, sinubukang saktan ang bawat isa sa pamamagitan ng pagdidiin ng kanilang mga kuko sa mga bisig ng bawat isa, ngunit walang sakit na naramdaman si Baldwin. Agad na nakilala ito ni William bilang isang tanda ng malubhang karamdaman, ngunit hindi ito tiyak na nakilala bilang ketong hanggang makalipas ang ilang taon; ang pagsisimula ng pagbibinata ay pinabilis ang kanyang sakit sa pinaka-seryosong anyo ng lepromatous na ito.

 
Natuklasan ni William ng Tyre ang mga unang sintomas ng ketong ni Baldwin (MS ng Estoire d'Eracles (salin sa Pranses ni William ng Tyre's Historia ), na ipininta sa Pransya, 1250. British Library, London . )

Ang ama ni Baldwin ay namatay noong 1174 at ang batang lalaki ay nakoronahan noong Hulyo 15 ng taong iyon, sa edad na 13. Sa kanyang minorya ang kaharian ay pinamunuan ng dalawang sunud-sunod na mga rehistro, ang una ay ang Miles ng Plancy, bagaman hindi opisyal, at pagkatapos ay si Raymond III ng Tripoli, pinsan ng kanyang ama. Noong 1175, nakipagkasundo si Raymond III kay Saladin . [2]

Bilang isang ketongin, hindi inaasahan si Baldwin na maghari nang matagal o magkaroon ng mga anak, at ang mga courtier at panginoon ay nagposisyon para sa impluwensya sa kapatid ni Baldwin, si Sibylla, at kapatid na si Isabella . Si Sibylla ay pinalaki ng kanilang tiyahin na si Ioveta sa kumbento ng Bethany, habang si Isabella ay nasa korte ng kanyang ina, ang reynang biyuda na si Maria Comnena, sa Nablus .   [ <span title="This claim needs references to reliable sources. (October 2009)">kailangan ng banggit</span> ]

Paghahari

baguhin
 
Itaas: Kamatayan ni Amalric I; Ibaba: Coronation of Baldwin IV. (MS ni William ng Tyre's Historia at Old French Continuation, ipininta sa Acre, 13C. Bib. Nat. Française . )

Ang pamamahala ni Raymond ay natapos sa ikalawang anibersaryo ng koronasyon ni Baldwin: ang batang hari ay nasa edad na. Hindi niya pinagtibay ang kasunduan ni Raymond kay Saladin, ngunit sa halip ay sumalakay patungo sa Damasco at sa paligid ng Beqaa Valley . Itinalaga niya ang kanyang tiyuhin sa ina, si Joscelin III, ang titular na konde ng Edessa, seneschal matapos siyang matubos. Si Joscelin ay ang kanyang pinakamalapit na kamag-anak na lalaki na walang pag-angkin sa trono, kaya't hinatulan siyang isang maaasahang tagasuporta: sa katunayan, pinatunayan niya ang kanyang katapatan. [3]

Sa kanyang kakayahan bilang rehistro, sinimulan ni Raymond ng Tripoli ang negosasyon para sa kasal ng prinsesa na si Sibylla kay William ng Montferrat, isang unang pinsan ni Louis VII ng Pransya at ng Frederick I, ang Holy Roman Emperor . Dumating si William noong unang bahagi ng Oktubre at naging Konde ng Jaffa at Ascalon sa kanyang kasal.

Noong 1174, sa murang edad na 13, matagumpay na sinalakay ni Baldwin ang Damasco upang ilayo ang Muslim na si Sultan Saladin mula sa Aleppo. Noong 1176, pinangunahan niya ang mga kalalakihan mula sa harap sa magkatulad na pag-atake sa Damascus at Andujar upang maitaboy ang mga pag-atake ng Muslim. Nagbalak din si Baldwin ng atake sa power-base ni Saladin sa Egypt . Ipinadala niya si Raynald ng Châtillon (ang dating prinsipe ng Antioch sa pamamagitan ng pag-aasawa sa pinsan ni Amalric I na si Constance ng Antioch ) sa Constantinople bilang utos kay Manuel I Comnenus upang makakuha ng suportang naval ng Byzantine. Kamakailan ay pinalaya si Raynald mula sa pagkabihag sa Aleppo : Si Manuel ay nagbayad ng kanyang pantubos, dahil siya ay ama-ama ng Emperador na Maria ng Antioch . Humingi si Manuel ng pagpapanumbalik ng patriyarka ng Orthodox sa kaharian, at inayos ang kasal ni Bohemond III ng Antioch sa kanyang pamangkin na si Theodora Comnena, kapatid ng reyna na si Maria. Si Reynald ay bumalik nang maaga noong 1177, at ginantimpalaan ng kasal kay Stephanie ng Milly, isang balo na tagapagmana. Ginawa siyang panginoon ng Kerak at Oultrejourdain . Sinubukan ni Baldwin na tiyakin na sina Reynald at William ng Montferrat ay nagtulungan sa pagtatanggol sa Timog. Gayunpaman, noong Hunyo, namatay si William sa Ascalon pagkatapos ng ilang linggong pagkakasakit, naiwan ang nabalo na si Sibylla na buntis sa hinaharap na Baldwin V. [4]

Noong Agosto ang unang pinsan ng hari, si Philip ng Flanders, ay dumating sa Herusalem sa krusada . Hiniling ni Philip na ikasal ang mga kapatid na babae ni Baldwin sa kanyang mga vassal. Si Philip, bilang pinakamalapit na kamag-anak na lalaki ni Baldwin sa panig ng kanyang ama (siya ay apo ni Fulk at sa gayon ay unang pinsan ni Baldwin; Si Raymond ay pamangkin ni Melisende at sa gayon ay unang pinsan ng ama ni Baldwin), umangkin ng awtoridad na pinalitan ang pamamahala ni Raymond. Tumanggi ang Haute Cour na sumang-ayon dito, kasama si Baldwin ng Ibelin na binastos sa publiko si Philip. Dahil sa pagkaapi, iniwan ni Felipe ang kaharian, sa halip ay nangangampanya para sa Principality ng Antioch . Ang pamilyang Ibelin ay mga parokyano ng reynang biyuda na si Maria, at posible na si Baldwin ng Ibelin ay kumilos sa ganitong paraan sa pag-asang ikasal ang isa sa mga kapatid na babae ni Baldwin. [3]

Noong Nobyembre, tinalo nina Baldwin at Raynald ng Châtillon si Saladin sa tulong ng Knights Templar sa bantog na Labanan ng Montgisard . Sa parehong taon na iyon, pinayagan ni Baldwin ang kanyang ina-ina na reynang biyuda na pakasalan si Balian ng Ibelin, isang konsiliatoryong paglipat sa pareho, ngunit nagdala ito ng mga peligro, dahil sa mga ambisyon ng mga Ibelin. Sa pagtangkilik ni Maria, sinubukan ng mga Ibelin na ipakasal din ang mga prinsesa na sina Sibylla at Isabella sa kanilang pamilya.   [ <span title="This claim needs references to reliable sources. (October 2009)">kailangan ng banggit</span> ] Noong 1179, nakipagtagpo ang hari sa ilang mga kakulangan sa militar sa hilaga. Noong 10 Abril, pinamunuan niya ang isang pagsalakay sa baka kay Banias, ngunit nagulat siya sa pamangkin ni Saladin na si Farrukh Shah . Ang kabayo ni Baldwin ay nakabaluktot at, sa pagligtas sa kanya, ang respetado na kawal ng kaharian, si Humphrey II ng Toron, ay nasugatan na buhay. Noong 10 Hunyo, bilang tugon sa mga pagsalakay ng mga kabayo malapit sa Sidon, kinuha ni Baldwin ang isang puwersa, kasama sina Raymond ng Tripoli at ang Grand Master ng mga Templar, Odo ng St Amand, kay Marj Uyun . Natalo nila ang mga raider na pumipilit sa Litani River, ngunit nahuli ng pangunahing puwersa ni Saladin. Ang hari (hindi makuhang muli nang walang tulong) ay hindi nasaktan, at kinailangan na madala sa bukid sa likuran ng isa pang kabalyero habang pinuputol ng guwardya ang kanilang daan. Tumakas si Konde Raymond sa Tyre, at ang ama-ama ng hari na si Reginald ng Sidon ay nagligtas ng isang bilang ng mga tumakas, ngunit kasama sa mga bilanggo ang Grand Master, Baldwin ng Ibelin, at Hugh ng Tiberias, isa sa mga anak na ama ni Raymond ng Tripoli. Noong Agosto, ang hindi natapos na kastilyo sa Jacob's Ford ay bumagsak kay Saladin matapos ang isang maikling pagkubkob, sa pagpatay ng kalahati ng mga nakagarisong Templar nito. [5]

Pakikipag-ugnay kay Guy ng Lusignan

baguhin

Noong tag-araw ng 1180, kinasal ni Baldwin IV si Sibylla kay Guy ng Lusignan, kapatid ng konsteladong si Amalric ng Lusignan . Ang mga naunang istoryador ay inangkin na ang ikalawang kasal ni Sibylla ay ganap na sanhi ng impluwensya ng ina ng Hari; subalit, sinabi ni Hamilton na ito ay upang maipakita ang hindi kritikal na personal na mga hinaing ni William ng Tyre at ng mga Ibelin . Ang isang plano na pakasalan si Sibylla kay Hugh III ng Burgundy ay nasira; Si Raymond ng Tripoli ay tila sinubukang pakasalan siya kay Baldwin ng Ibelin upang palakasin ang kanyang power-base. Ang isang dayuhang laban ay mahalaga sa kaharian, na nagdudulot ng posibilidad ng panlabas na tulong. Sa bagong haring Pranses na si Philip II na menor de edad, ang katayuan ni Guy bilang isang basalyo ng pinsan ng Hari na si Henry II ng Inglatera - na may utang sa Pope na isang mapaghinayang paglalakbay - ay kapaki-pakinabang sa paggalang na ito. Pinakasalan din ni Baldwin ang kanyang 8-taong-gulang na kapatid na babae na si Isabella kay Humphrey IV ng Toron, na nagbabayad ng isang utang ng karangalan sa lolo ni Humphrey, na nagbigay ng kanyang buhay para sa kanya sa Banias, at tinanggal si Isabella mula sa kontrol ng kanyang ina at ng Ibelin paksyon (ang kanyang napangasawa ay ang stepson ni Raynald ng Châtillon). [3]

Noon ay kaalyado ni Guy si Raynald, na sa ngayon ay sinasamantala ang kanyang posisyon sa Kerak upang abalahin ang mga caravan ng kalakalan na naglalakbay sa pagitan ng Ehipto at Damasco . Matapos gumanti si Saladin sa mga pag-atake na ito sa kampanya at Laban ng Belvoir Castle noong 1182, si Baldwin, na bulag na at hindi makalakad, ay hinirang si Guy na regent ng kaharian. [6] Gayunpaman noong Hunyo 1183, nakuha ni Saladin ang Aleppo at nakumpleto ang kanyang pag-ikot sa Jerusalem.

Gayunpaman, nasaktan si Baldwin sa mga pagkilos ni Guy bilang rehistro. Dumalo si Guy sa mga kasiyahan sa kasal para kay Isabella (ngayon ay mga 11) at Humphrey, na ginanap sa Karak; gayunpaman, ang kasiyahan ay nagambala ni Saladin, na kinubkob ang kuta kasama ang mga panauhin ng kasal sa loob. Kinubkob ni Baldwin kung anong lakas ang mayroon siya at inangat ang pagkubkob, ngunit tumanggi si Guy na labanan si Saladin at ang mga tropa ni Saladin ay nagawang makatakas. Hindi ito tiniis ni Baldwin at pinatalsik bilang Regent si Guy. Sa kahihiyan, nagretiro si Guy sa Ascalon, dinala ang kanyang asawang prinsesa na si Sibylla. [6] Kahit na si Baldwin ay halos lampas sa kanyang kalakasan, dahil sa kanyang mga tagumpay sa kastilyo ng Belvoir, Beirut at sa kastilyo ng Kerak, ang mga kampanya ni Saladin sa Banal na Lupain ay naantala hanggang sa natitirang paghahari ni Baldwin.

Pinagsamang pagkahari at kamatayan

baguhin

Bagaman si Baldwin ay tila walang gawang masamang hangarin sa kanyang kapatid, hinirang ni Baldwin ang kanyang 5-taong-gulang na pamangkin na si Baldwin ng Montferrat bilang kanyang tagapagmana at kahalili, sa suporta ni Agnes at asawang si Reginald ng Sidon, Raymond, at marami sa iba pang mga baron, hindi kasama ang Sibylla mula sa sunod. Si Raymond ay dapat na gumanap bilang tagapag-alaga ng tagapagmana ng sanggol, at sa paglaon bilang regent kung si Baldwin IV ay mawawalan ng bisa, ngunit si Baldwin IV mismo ay magpapatuloy na mamuno. Ang bata ay nakoronahan bilang co-king bilang Baldwin V noong 20 Nobyembre 1183. [7]

Sa mga unang buwan ng 1184, tinangka ni Baldwin na pawalang bisa ang kasal sa pagitan nina Sibylla at Guy. Nabigo ito sa kanilang paghawak ng mabilis sa Ascalon, tumatanggi si Guy na dumalo sa mga paglilitis sa pagpapawalang bisa. Ang ekspedisyon ng militar upang mapawi ang Karak at ang dynastic na pakikibaka ay nagpahina ng lubos kay Baldwin. Namatay siya sa Herusalem noong tagsibol ng 1185, ilang buwan pagkatapos ng pagkamatay ng kanyang ina na si Agnes sa Acre huli na noong 1184. Bagaman madalas na naghihirap mula sa mga epekto ng ketong at namumuno sa mga pamahalaang regent, Pinapanatili ni Baldwin ang kanyang sarili bilang hari nang mas matagal kaysa sa kung anong inaasahan. Tulad ng napagpasyahan, si Baldwin V ang pumalit sa kanyang tiyuhin, kasama si Raymond ng Tripoli bilang regent.

Sa sining, katha at pelikula

baguhin

Labintatlo- at ikalabing-apat na siglo na mga guhit ng manuskrito sa mga kasaysayan ni William ng Tyre at Ernoul na nagbibigay ng kaunting pahiwatig ng karamdaman ni Baldwin. Siya ang figure sa isang Romantikong paglalarawan ng labanan sa Montgisard ni Charles-Philippe Larivière sa Salles des Croisades sa Versailles . Ang gawaing ito, na nagmula sa c. Noong 1842, inilalarawan siya na dinala sa labanan sa isang basura, ang kanyang mukha ay walang takip at walang buhok, ang kanyang espada sa kanyang kanang kamay. Sa katunayan, sa Labanan ng Montgisard, nakapaglaban pa rin siya na nakasakay sa kabayo, at ginamit niya ang kanyang espada gamit ang kanyang kaliwang kamay, dahil ang kanyang kanang kamay at braso ang unang naapektuhan ng kanyang karamdaman. [8]

Lumilitaw si Baldwin, na may iba't ibang antas ng pagiging tapat sa kasaysayan, sa isang bilang ng mga nobela. Kabilang dito ang Zofia Kossak-Szczucka ni Krol trędowaty (Ang ketongin Hari), Manuel Mujica Lainez ni fantasy El Unicornio (Ang halaghag kabayong may sungay), Sharon Kay manunulat ng The Land Beyond the Sea, Cecelia Holland's Jerusalem, mga pantasya sa kasaysayan na Alamut at The Dagger and the Cross ni Judith Tarr, The Knights of Dark Renown ni Graham Shelby (1969), Saint Francis ni Nikos Kazantzakis , Si Scott R. Rezer na sariling naglathala ng The Leper King, at The Crusader King ni Susan Peek. Sumulat si Serafia Cross ng isang trilogy ng sariling paglalathala ng mga nobelang Kristiyanong katha na nakasentro kay Baldwin, na pinamagatang The Last King of Legends . Si Baldwin sa pangkalahatan ay inilalarawan bilang isang mapagkasundong tauhan. Itinampok din si Baldwin sa mga bandes dessinées : Serge Dalens 's L'Étoile de Pourpre ("The Purple Star") (na-publish din bilang Baudouin IV de Jérusalem ) at Michel Bom at Sylvain de Rochefort na serye ni Thierry Cayman . Ang akda ni Dalens ay orihinal na isinalarawan ni Pierre Joubert, na ang mga larawan ni Baldwin ay naiugnay sa kanyang imahe bilang isang huwaran sa kilusang Pranses . [kailangan ng sanggunian] [ <span title="This claim needs references to reliable sources. (October 2009)">kailangan ng banggit</span> ] Isang kathang-isip na bersyon ni Baldwin IV ang ginampanan ni Edward Norton sa pelikulang Kingdom of Heaven noong 2005 .

Lumilitaw siya sa maikling kuwentong 'Three Ravens on a Red Ground' ng nobelista na si Robert Girardi, sa koleksyon noong 1999 ng may-akdang may pamagat na, 'A Vaudeville of Devils'.

Lumilitaw na binigyang inspirasyon niya ang 'The Leper' sa serye ng Darkest Dungeon, tulad ng panimulang komiks, ipinakita siyang sambahin at dinalamhati ng marami habang siya ay nagtungo sa kanyang pagpapatapon sa sarili.

Mga Sanggunian

baguhin
  1. Edbury 1988.
  2. Nicholson 1973.
  3. 3.0 3.1 3.2 Hamilton 2005.
  4. Venning 2015.
  5. Barber 1998.
  6. 6.0 6.1 Robinson 1991.
  7. Asbridge 2010.
  8. Demski 2014.

Mga ninuno

baguhin

Pinagmulan

baguhin
  • William ng Tyre, Isang Kasaysayan ng Mga Gawain Tapos Na Dagdagan ng Dagat . EA Babcock at AC Krey, trans. Columbia University Press, 1943.
  • Steven Runciman, Isang Kasaysayan ng Mga Krusada, vol. II: Ang Kaharian ng Jerusalem . Cambridge University Press, 1952.
  • Hamilton, Bernard (1978). "Women in the Crusader States: The Queens of Jerusalem". In Baker, Derek (ed.). Mga Babae sa Medieval . Eclisicalical History Society. ISBN   Hamilton, Bernard (1978). "Women in the Crusader States: The Queens of Jerusalem". In Baker, Derek (ed.). Hamilton, Bernard (1978). "Women in the Crusader States: The Queens of Jerusalem". In Baker, Derek (ed.).
  • Hamilton, Bernard (7 July 2005). Ang Leper King at ang Kanyang mga Heirs: Baldwin IV at ang Crusader Kingdom ng Jerusalem . Cambridge, UK: Cambridge University Press . ISBN   Hamilton, Bernard (7 July 2005). Hamilton, Bernard (7 July 2005). 26 Hunyo 2015 .
  • Dana Carleton Munro, Ang mga Papa at ang mga Krusada . American Philosophical Society, Mga Pamamaraan ng American Philosophical Society Vol. 55, Blg. 5 pp.   348–356 (1916).
  • Edbury, Peter W.; Rowe, John Gordon (1988). William ng Tyre: Historian ng Latin East . Cambridge University Press. ISBN   Edbury, Peter W.; Rowe, John Gordon (1988). Edbury, Peter W.; Rowe, John Gordon (1988).
  • Venning, Timothy; Frankopan, Peter (2015). Isang Kronolohiya ng mga Krusada . Pag-uusapan. ISBN   Venning, Timothy; Frankopan, Peter (2015). Venning, Timothy; Frankopan, Peter (2015).
  • Robinson, John (1991). Piitan, Sunog at Espada: Ang Knights Templar sa mga Krusada . Lanham, Maryland: Ang Rowman at Littlefield Publishing Group, Inc. ISBN   Robinson, John (1991). Robinson, John (1991).
  • Asbridge, Thomas S. (2010). Ang Mga Krusada: Ang Digmaan para sa Banal na Lupain . Simon at Schuster . ISBN   Asbridge, Thomas S. (2010). Asbridge, Thomas S. (2010).
  • Demski, Eric (2014). Pamumuhay sa Sword: Knighthood para sa Modernong Tao . Trafford. ISBN   Demski, Eric (2014). Demski, Eric (2014).
  • Barber, Malcolm; France, John; Zajac, William G. (1998). Ang Mga Krusada at ang kanilang Mga Pinagmulan: Mga Sanaysay na Iniharap kay Bernard Hamilton . Pag-publish ng Ashgate. ISBN   Barber, Malcolm; France, John; Zajac, William G. (1998). Barber, Malcolm; France, John; Zajac, William G. (1998).
  • Nicholson, Robert Lawrence (1973). Joscelyn III at ang pagbagsak ng krusada ay nagsasaad 1134-1199 .
  • Asbridge, Thomas (2010-03-09). Ang Mga Krusada: Ang Awtoridad na Kasaysayan ng Digmaan para sa Banal na Lupain . ISBN   Asbridge, Thomas (2010-03-09). Asbridge, Thomas (2010-03-09).
Mga Pangmaharlikang Pamagat
Sinundan:
{{{before}}}
Hari ng Herusalem
{{{years}}}
Susunod:
{{{after}}}