Ang Tsarato ng Rusya (Ruso: Русское царство, romanisado: Russkoye tsarstvo),[5][6][7][8] kilala rin bilang Tsaratong Moscovita (Ruso: Московское царство, romanisado: Moskovskoye tsarstvo),[9][10] ay ang sentralisadong estado ng Russia mula sa pagpapalagay ng titulong tsar ni Ivan IV noong 1547 hanggang sa pundasyon ng Imperyong Ruso ni Pedro ang Dakila noong 1721.

Tsardom of Russia
Русское царство
Russkoye tsarstvo
1547–1721
Watawat ng Tsarato ng Rusya
Flag
(1693–1721)
Coat of arms (1667–1721) ng Tsarato ng Rusya
Coat of arms
(1667–1721)
Territory of Russia in      1500      1600 and      1700
Territory of Russia in
     1500      1600 and      1700
KabiseraMoscow
(1547–1712)
Saint Petersburg
(1712–1721)
Karaniwang wikaRussian (official)
Relihiyon
Russian Orthodox (official)[1]
KatawaganRussian
PamahalaanAbsolute monarchy
Tsar 
• 1547–1584
Ivan IV (first)
• 1682–1721
Pedro I (last)
LehislaturaBoyar Duma
(1547–1549; 1684–1711)
Zemsky Sobor
(1549–1684)
Governing Senate
(1711–1721)
Kasaysayan 
16 January 1547
1558–1583
1598–1613
1654–1667
1700–1721
10 September 1721
2 November 1721
Populasyon
• 1500[2]
6 million
• 1600[2]
12 million
• 1646[3]
14 million
• 1719[4]
15.7 million
SalapiRussian ruble
Pinalitan
Pumalit
Grand Duchy of Moscow
Khanate of Kazan
Astrakhan Khanate
Khanate of Sibir
Qasim Khanate
Nogai Horde
Russian Empire
Bahagi ngayon ngBelarus
Finland
Russia
Ukraine

Mula 1550 hanggang 1700, ang Russia ay lumago ng average na 35,000 square kilometre (14,000 mi kuw) bawat taon.[11] Kasama sa panahon ang mga kaguluhan ng paglipat mula sa Rurik patungo sa mga dinastiya ng Romanov, mga digmaan kasama ang Polish–Lithuanian Commonwealth, Sweden, at ang Imperyong Otomano, at ang pagsakop ng Russia sa Siberia, hanggang sa paghahari ni Pedro ang Dakila, na kumuha ng kapangyarihan noong 1689 at binago ang tsardom sa isang imperyo. Sa panahon ng Great Northern War, ipinatupad niya ang malaking reporma at ipinahayag ang Imperyo ng Russia pagkatapos ng tagumpay laban sa Sweden noong 1721.

Pangalan

baguhin

Habang ang pinakamatandang endonyms ng Grand Duchy of Moscow na ginamit sa mga dokumento nito ay ang "Rus'" (Русь) at ang "Lupang Ruso" (Русская земля, Russkaya zemlya),[12] ang isang bagong anyo ng pangalan nito sa Russian ay naging karaniwan noong ika-15 siglo.[13][14][15] Ang katutubong "Rus' ay ginawang Rus(s)iya o Ros(s)iya (batay sa Griyegong pangalan para sa Rus'). [16] Noong 1480s, binanggit ng mga eskriba ng estado ng Russia na sina Ivan Cherny at Mikhail Medovartsev ang Russia sa ilalim ng pangalang "Росиа" (Rosia), at binanggit din ni Medovartsev ang scepter "of Russian lordship" (Росийскаго господства, Rosiyskago gospodstva).[17]

Sa sumunod na siglo, ang mga bagong anyo ay kasama ng Rus' at lumitaw sa isang inskripsiyon sa kanlurang portal ng Transfiguration Cathedral ng Spaso-Preobrazhensky Monastery sa Yaroslavl (1515), sa icon case ng Theotokos of Vladimir (1514), sa akda ni Maximus the Greek,[18] ang Russian Chronograph na isinulat ni Dosifei Toporkov (namatay noong 1543 o 1544)[19] noong 1516–1522, at sa iba pang mga mapagkukunan.[20]

Mga sanggunian

baguhin
  1. W. Werth, Paul (2014). The Tsar's Foreign Faiths: Toleration and the Fate of Religious Freedom in Imperial Russia. Oxford University Press. p. 147. ISBN 978-0199591770.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  2. 2.0 2.1 Population of Russia Naka-arkibo 8 January 2018 sa Wayback Machine.. Tacitus.nu (30 August 2008). Retrieved on 20 August 2013.
  3. History of Russia Naka-arkibo 25 April 2021 sa Wayback Machine.. [Vol. 2, p. 10] Academia.edu (28 December 2010). Retrieved 24 April 2021.
  4. Population and Territory of Russia 1646–1917 Naka-arkibo 24 April 2021 sa Wayback Machine.. Warconflict.ru (2014). Retrieved 24 April 2021.
  5. Хорошкевич, А. Л. Символы русской государственности. -M. :Изд-во МГУ,1993. -96 с. :ил., фот. ISBN 5-211-02521-0
  6. Костомаров Н. И. Русская история в жизнеописаниях ее главнейших деятелей. Olma Media Group, 2004 [1]
  7. sa kalaunan ay binago sa: Российское царство, Rossiyskoye tsarstvo), Зимин А. А., Хорошкевич А. Л. Россия времени Ивана Грозного. Москва, Наука, 1982
  8. Перевезенцев, С. В. Смысл русской истории, Вече, 2004
  9. Monahan, Erika (2016). "Russia: 3. Tsardom of Muscovy (1547– 1721)". The Encyclopedia of Empire. pp. 1–6. doi:10.1002/9781118455074.wbeoe425. ISBN 978-1118455074.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  10. Magocsi, Paul R. (2010). ?id=TA1zVKTTsXUC&pg=PA223 Isang Kasaysayan ng Ukraine: The Land and Its People. University of Toronto Press. p. 223. ISBN 978-1-4426-1021-7. Nakuha noong 19 Agosto 2016. {{cite book}}: Check |url= value (tulong); Unknown parameter |link ng may-akda= ignored (tulong)CS1 maint: date auto-translated (link)
  11. Pipes, Richard. Russia sa ilalim ng lumang rehimen. p. 83.
  12. Б. М. Клосс. О происхождении названия "Россия". М.: Рукописные памятники Древней Руси, 2012. С. 3
  13. Б. М. Клосс. О происхождении названия "Россия". М.: Рукописные памятники Древней Руси, 2012. С. 13
  14. E. Hellberg-Hirn. Lupa at Kaluluwa: Ang Simbolikong Mundo ng pagiging Ruso. Ashgate, 1998. p. 54
  15. Lawrence N. Langer. Makasaysayang Diksyunaryo ng Medieval Russia. Scarecrow Press, 2001. p. 186
  16. Obolensky, Dimitri (1994). Byzantium and the Slavs. Crestwood, NY: St. Vladimir's Seminary Press. pp. 17. ISBN 9780881410082.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  17. Б . М. Клосс. О происхождении названия "Россия". М.: Рукописные памятники Древней Руси, 2012. С. 30–38
  18. Б. М. Клосс. О происхождении названия "Россия". М.: Рукописные памятники Древней Руси, 2012. С. 55–56
  19. Б. М. Клосс. О происхождении названия "Россия". М.: Рукописные памятники Древней Руси, 2012. С. 61
  20. Б. М. Клосс. О происхождении названия "Россия". М.: Рукописные памятники Древней Руси, 2012. С. 57