Wikipedia

Eid al-Adha

Ang Eid al-Adha o Eid ul-Adha (Arabe: عيد الأضحى‎, romanisado: ʿīd al-ʾaḍḥā, lit. 'Pagdiriwang ng Sakripisyo', IPA: [ʕiːd alˈʔadˤħaː]) ay ang panghuli sa dalawang kapistahang Islamiko na ipinagdiriwang sa buong mundo bawat taon (ang isa naman ay Eid al-Fitr), at itinuturing bilang nakababanal sa dalawa. Nagpaparangal ito ng pagpapaunlak ni Ibrahim (Abraham) na isakripisyo ang kanyang anak na si Ismael, bilang isang gawain ng pagsunod sa Panginoon. {Pinaniniwalaan ng mga rehiliyong Hudaismo at Kristiyanismo na ayon sa Torah at Bibilya, sa Genesis 22 tal 2, kinuha ni Abraham ang kanyang anak na si Isaac upang isakripisyo}. Ngunit, bago masakripisyo ni Ibrahim ang kanyang anak, naglaan ang Diyos ng koderong pansakripisyo. Sa paggunita nitong pamamagitan, ritwal na isinasakripisyo ang isang hayop, kadalasan isang tupa. Kinokonsumo ang isang-katlo ng karne nito ng pamilyang naghandog ng sakripisyo, habang ibinabahagi ang natitirang bahagi sa mga maralita at nangangailangan. Nagbibigayan ang mga tao ng mga matatamis at regalo, at karaniwang binibisitahan at sinasalubungan ang pinapamilyang kamag-anak.[5]

Eid al-Adha
Kaligrapong piraso na pinetsahan noong 1729–30 na nagpapakita ng mga pagpapala para Eid al-Adha sa wikang Arabe
Opisyal na pangalanعيد الأضحى
Eid al-Adha
Ipinagdiriwang ngMuslim at Druso
UriIslamiko
Kahalagahan
Mga pamimitaganPanalangin sa Eid, paghahain ng hayop, kawanggawa, pagtitipong pang pakikisalamuha, masayang salu-salo, pagbibigay ng regalo
Nagsisimula10 Dhu al-Hijjah nbm,
Nagtatapos13 Dhu al-Hijjah
Petsa10 Dhu al-Hijjah
Kaugnay saHajj; Eid al-Fitr

Sa makabuwang kalendaryong Islamiko, pumapatak ang Eid al-Adha tuwing pang-10 araw ng buwan ng Dhu al-Hijjah, at nagtatagal ng apat na araw. Sa pandaigdigang kalendaryo (Gregoryano), nag-iiba-iba ang mga petsa sa bawat taon, umaaga ng halos 11 araw bawat taon.

Iba pang katawagan

baguhin

Sa Apganistan, tinatawag ng mga Apgano ang Eid al-Adha bilang Eid-e-Qorban.[6]

Sa mga wika bukod sa Arabe, kadalasang isinasalinwika ang pangalan patungo sa lokal na wika, tulad ng Eid Qurban (Persa: عيد قربان‎), Qurban Bayrami (Aserbayano: Qurban Bayramı), Tafaska tameqrant (Mga wikang Berber: Amazigh), Feast of the Sacrifice sa Ingles, Opferfest sa Aleman, Offerfeest sa Olandes, Sărbătoarea Sacrificiului sa Rumano, at Áldozati ünnep sa Unggaro. Sa Kastila, kilala ito bilang Fiesta del Cordero[7] o Fiesta del Borrego (kapwa nangangahulugang "kapistahan ng kordero"). Sa Kurdo, kilala ito bilang (Cejna Qurbanê / جەژنی قوربان). Kilala rin ito bilang Kurban Bayramı[8][9] sa Turkiya, bilang কোরবানীর ঈদ sa Bangladesh, bilang عید الكبير "Ang Malaking Kapistahan" sa Magreb, bilang Iduladha, Hari Raya Aidiladha, Hari Raya Haji o Hari Raya Korban sa Brunei, Indonesia, Malaysia, Singapore at Pilipinas, bilang بکرا عید "Kambing Eid" o بڑی عید "Nadadakilang Eid" sa Indiya at Pakistan, bilang Bakara Eid sa Trinidad at Tobago, bilang 𞤔𞤓𞥅𞤂𞤁𞤉 𞤁𞤌𞤐𞤑𞤋𞤐 o Juulde Donkin sa wikang Fulfulde, bilang Tabaski o Tobaski sa Gambia, Guinea, at Senegal (pinakamalamang na hiniram mula sa wikang Serer – at isang sinaunang kapistahang relihiyoso ng mga Serer[10][11][12][13]), at bilang Odún Iléyá ayon sa mga Yorúbà ng Nigeria.[14][15][16][17]

Mga sanggunian

baguhin
  1. ↑ "Islamic Holidays, 2010–2030 (A.H. 1431–1452)". InfoPlease. Inarkibo mula sa orihinal noong Disyembre 18, 2019. Nakuha noong Setyembre 7, 2019.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  2. ↑ "First day of Hajj confirmed as Aug. 9". Arab News. Agosto 1, 2019. Inarkibo mula sa orihinal noong Agosto 8, 2019. Nakuha noong Agosto 9, 2019.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  3. ↑ Bentley, David (Agosto 9, 2019). "When is the Day of Arafah 2019 before the Eid al-Adha celebrations?". Birmingham Mail. Inarkibo mula sa orihinal noong Setyembre 11, 2016. Nakuha noong Agosto 9, 2019.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  4. ↑ "The Umm al-Qura Calendar of Saudi Arabia". Inarkibo mula sa orihinal noong Hunyo 11, 2011. Nakuha noong Marso 7, 2017.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  5. ↑ "Id al-Adha - Oxford Islamic Studies Online". www.oxfordislamicstudies.com. Inarkibo mula sa orihinal noong 2019-04-10. Nakuha noong 2020-07-31.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  6. ↑ Hosseini, Khaled. "Eid-e-Qorban", The Kite Runner, A Novel, pahina 76, ISBN 978-1-59448-000-3
  7. ↑ (sa Kastila) La Fiesta del Cordero en Marruecos Naka-arkibo September 25, 2015[Date mismatch], sa Wayback Machine., Ferdaous Emorotene, Nobyembre 25, 2009
  8. ↑ Aksan, Yeşim; Aksan, Mustafa; Mersinli, Ümit; Demirhan, Umut Ufuk (2017). A Frequency Dictionary of Turkish. London: Routledge. ISBN 978-1-138-83965-6.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  9. ↑ Öztopçu, Kurtuluş; Abuov, Zhoumagaly; Kambarov, Nasir; Azemoun, Youssef (1996). Dictionary of the Turkic Languages. London: Routledge. ISBN 0-415-14198-2.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  10. ↑ Diouf, Niokhobaye, « Chronique du royaume du Sine », suivie de notes sur les traditions orales et les sources écrites concernant le royaume du Sine par Charles Becker et Victor Martin (1972). Bulletin de l'IFAN, tome 34, série B, no 4, 1972, pp. 706–07 (pp. 4–5), pp. 713–14 (pp. 9–10)
  11. ↑ « Cosaani Sénégambie » (« L’Histoire de la Sénégambie») : 1ere Partie relatée par Macoura Mboub du Sénégal. 2eme Partie relatée par Jebal Samba de la Gambie [in] programme de Radio Gambie: « Chosaani Senegambia ». Présentée par: Alhaji Mansour Njie. Directeur de programme: Alhaji Alieu Ebrima Cham Joof. Enregistré a la fin des années 1970, au début des années 1980 au studio de Radio Gambie, Bakau, en Gambie (2eme partie) et au Sénégal (1ere partie) [in] onegambia.com [in] The Seereer Resource Centre (SRC) (« le Centre de Resource Seereer ») : URL: http://www.seereer.com. Traduit et transcrit par The Seereer Resource Centre : Juillet 2014 [1] p. 30 (retrieved: Setyembre 25, 2015)
  12. ↑ Brisebarre, Anne-Marie; Kuczynski, Liliane, « La Tabaski au Sénégal: une fête musulmane en milieu urbain », KARTHALA Editions (2009), pp. 86–87, ISBN 978-2811102449[2] Naka-arkibo July 13, 2020[Date mismatch], sa Wayback Machine. (retrieved : Setyembre 25, 2015)
  13. ↑ Becker, Charles; Martin, Victor; Ndène, Aloyse, « Traditions villageoises du Siin », (Révision et édition par Charles Becker) (2014), p. 41
  14. ↑ Bianchi, Robert R. (2004). Guests of God: Pilgrimage and Politics in the Islamic World. Oxford University Press. p. 398. ISBN 978-0-19-029107-5. Inarkibo mula sa orihinal noong Hunyo 29, 2016. Nakuha noong Oktubre 19, 2015.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  15. ↑ Ramzy, Sheikh (2012). The Complete Guide to Islamic Prayer (Salāh) (sa wikang Ingles). ISBN 978-1477215302. Inarkibo mula sa orihinal noong Hulyo 1, 2020. Nakuha noong Agosto 10, 2019.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  16. ↑ Chanchreek, Jain; Chanchreek, K. L.; Jain, M. K. (2007). Encyclopaedia of Great Festivals (sa wikang Ingles). Shree Publishers & Distributors. p. 78. ISBN 978-8183291910.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  17. ↑ Kazim, Ebrahim (2010). Scientific Commentary of Suratul Faateḥah. Pharos Media & Publishing. p. 246. ISBN 978-81-7221-037-3. Inarkibo mula sa orihinal noong Abril 25, 2016. Nakuha noong Oktubre 19, 2015.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
 
May kaugnay na midya tungkol sa Eid ul-adha ang Wikimedia Commons.

  Ang lathalaing ito na tungkol sa Islam ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.

Kinuha sa "https://tl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eid_al-Adha&oldid=2085475"