Wikipedia

Esmeraldang Buddha

Ang Esmeraldang Buddha (Thai: พระแก้วมรกต Phra Kaeo Morakot, o พระพุทธมหามณีรัตนปฏิมากร Phra Phuttha Maha Mani Rattana Patimakon) ay isang imahen ng nagbubulay-bulay na Gautama Buddha na nakaupo sa isang mapagbulay na postura, na gawa sa isang semi-mahalagang berdeng bato (jaspe kaysa sa esmeralda o jade), na nakasuot ng ginto[1] at mga 66 centimetro (26 pul) ang tangkad.[2] Ang imahen ay itinuturing na sagradong paladyo ng Taylandiya.[3][4] Ito ay matatagpuan sa Templo ng Esmeraldang Buddha (Wat Phra Kaew) sa bakuran ng Dakilang Palasyo sa Bangkok.[kailangan ng sanggunian]

Phra Kaeo Morakot
Thai: พระแก้วมรกต
Ang Esmeraldang Buddha na binibihisan ng damit pangtaglamig
Alagad ng siningHindi kilala
TaonIka-15 siglo
MediumJade o jaspe
Sukat66 cm × 48 cm (26 pul × 19 pul)
KinaroroonanWat Phra Kaew, Dakilang Palasyo, Bangkok
Coordinate13°45′04″N 100°29′33″E / 13.75111°N 100.49250°E / 13.75111; 100.49250Mga koordinado: 13°45′04″N 100°29′33″E / 13.75111°N 100.49250°E / 13.75111; 100.49250

Kasaysayan baguhin

Mga Templo ng Esmeraldang Buddha: biswal na paglalakbay baguhin

Pagsasalarawan baguhin

 
Isang larawan ng Esmeraldang Buddha na walang palamuti, na kinunan noong 1932.

Ang imaheng Buddha ay gawa sa isang semi-mahalagang berdeng bato,[3] inilarawan sa iba't ibang paraan bilang jade o jaspe kaysa esmeralda,[5] bilang ang "esmeralda" rito ay tumutukoy sa kulay nito kaysa bato.[6] Ang imahen ay hindi nasuri upang matukoy ang eksaktong komposisyon o pinagmulan nito.

Ang pigura ay 48 centimetro (19 pul) ang lapad sa kandungan, at 66 centimetro (26 pul) ang taas.[2] Ang Buddha ay nasa posisyong nakaupo, na ang kanang binti ay nakapatong sa kaliwa, isang estilo na nagmumungkahi na maaaring inukit ito sa huling paaralan ng Chiang Saen o Chiang Mai, hindi mas maaga kaysa sa ikalabinlimang siglo CE. Gayunpaman, ang mapagbulay na aktitud ng estatwa ay hindi popular sa Thailand ngunit kamukhang-kamukha ng ilan sa mga larawan ng Buddha ng katimugang India at Sri Lanka, na nagbunsod sa ilan na magmungkahi ng pinagmulan sa India o Sri Lanka.[7]

Pana-panahong dekorasyon baguhin

Ang Esmeraldang Buddha ay pinalamutian ng tatlong hanay ng mga gintong pana-panahong dekorasyon: dalawa ang ginawa ni Rama I, isa para sa tag-araw at isa para sa tag-ulan, at ang pangatlo ay ginawa ni Rama III para sa taglamig o malamig na panahon.[8] Noong 1996 upang ipagdiwang ang Ginintuang Hubileo ni Haring Bhumibol Adulyadej, inatasan ng Kawanihan ng Maharlikang Sambahayan ang isang replica set ng mga pana-panahong dekorasyon na gagawin sa lahat ng parehong materyales. Ang bagong set na ito ay ganap na pinondohan ng mga donasyon. Ang orihinal na set, na ginawa mahigit 200 taon na ang nakalilipas, ay iniretiro at ipinapakita sa Museo ng Templo ng Esmeraldang Buddha sa Korteng Panggit ng Dakilang Palasyo.[9]

Ang mga dekorasyon ay pinalitan ng Hari ng Taylandiya, o isang nakatataas na miyembro ng maharlikang pamilya bilang kahalili niya,[10] sa isang seremonya sa pagpapalit ng mga panahon – sa Unang Pagliit ng mga lunaw na buwan na 4, 8m at 12 (sa bandang Marso, Agosto, at Nobyembre).[11]

Ang mga set ng gintong damit na hindi ginagamit sa anumang oras ay pinananatiling naka-display sa kalapit na Pabelyon ng Regalia, Mahaharlikang Dekorasyon, at mga Baryang Taylandes sa bakuran ng Dakilang Palasyo, kung saan maaaring tingnan ng publiko ang mga ito.

 
Ang Esmeraldang Buddha sa tatlong pana-panahong dekorasyon, mula kaliwa hanggang kanan: Tag-araw, Tag-ulan, Taglamig.

Mga seremonya baguhin

Sa unang bahagi ng kasaysayan ng Bangkok, ang Esmeraldang Buddha ay paminsan-minsan ay inilabas at ipinarada sa mga lansangan upang maibsan ang lungsod at ang kanayunan sa iba't ibang kalamidad (tulad ng salot at kolera). Ang gawaing ito ay hindi na ipinagpatuloy sa panahon ng paghahari ni Haring Rama IV dahil pinangangambahan na ang imahen ay maaaring masira sa panahon ng prusisyon at ang paniniwala ng hari na; "Ang mga sakit ay sanhi ng mga mikrobyo, hindi ng masasamang espiritu o hindi kasiyahan ng Buddha".[4]

Tingnan din baguhin

Mga sanggunian baguhin

  1. ↑ Kleiner, Fred S. (2015-01-01). Fred S Kleiner (pat.). Gardner's Art through the Ages: Backpack Edition, Book F: Non-Western Art Since 1300 (sa Ingles) (15th pat.). Cengage Learning. p. 1045. ISBN 978-1-305-54494-9. Inarkibo mula sa orihinal noong 10 July 2020. Nakuha noong 23 July 2015.
  2. ↑ 2.0 2.1 "Chapel of the Emerald Buddha". Asia for Visitors – Your complete online travel resource for Southeast Asia (sa Ingles). Inarkibo mula sa orihinal noong 23 July 2015. Nakuha noong 2020-03-05. Maling banggit (Invalid na <ref> tag; maraming beses na binigyang-kahulugan ang pangalang "bangkok" na may iba't ibang nilalaman); $2
  3. ↑ 3.0 3.1 Pī, Thailand Khana Kammakān Čhat Ngān Somphōt Krung Rattanakōsin 200 (1982). Pasit Charoenwong (pat.). The Sights of Rattanakosin (sa Ingles). Committee for the Rattanakosin Bicentennial Celebration. pp. 85–86. ISBN 978-9747919615. Inarkibo mula sa orihinal noong 27 September 2021. Nakuha noong 5 March 2020.
  4. ↑ 4.0 4.1 Roeder, Eric (1999). "The Origin and Significance of the Emerald Buddha" (PDF). Explorations in Southeast Asian Studies. Honolulu: Center for Southeast Asian Studies, University of Hawai'i at Manoa. 3: 1, 18. Inarkibo mula sa orihinal noong 4 May 2019. Nakuha noong 22 February 2014. Maling banggit (Invalid na <ref> tag; maraming beses na binigyang-kahulugan ang pangalang "EricRoeder" na may iba't ibang nilalaman); $2
  5. ↑ Emerald Buddha (sculpture) (sa Ingles). Inarkibo mula sa ang orihinal noong 12 April 2020. Nakuha noong 2020-03-05.
  6. ↑ "Wat Phra Kaew – Bangkok, Thailand". www.sacred-destinations.com. Sacred Destinations. Inarkibo mula sa orihinal noong 23 July 2015. Nakuha noong 2020-03-05.
  7. ↑ M.C. Subhaddradis Diskul. "Wat Phra Kaew". www.cs.ait.ac.th. Inarkibo mula sa orihinal noong 23 September 2015. Nakuha noong 2020-03-05.
  8. ↑ M.C. Subhaddradis Diskul. "Wat Phra Kaew". www.cs.ait.ac.th. Inarkibo mula sa orihinal noong 23 September 2015. Nakuha noong 2020-03-05.M.C. Subhaddradis Diskul. "Wat Phra Kaew". www.cs.ait.ac.th. Archived from the original on 23 September 2015. Retrieved 5 March 2020.
  9. ↑ Ferry, Elizabeth; Vallard, Annabel; Walsh, Andrew (2019-12-06). Anthropology of Precious Minerals (sa Ingles). University of Toronto Press. p. 124. ISBN 978-1-4875-0317-8. Inarkibo mula sa orihinal noong 28 September 2021. Nakuha noong 16 April 2020.
  10. ↑ Barrow, Richard (19 November 2013). "Cool Season Robes for the Emerald Buddha". Thaibuddhist (sa Ingles). Inarkibo mula sa ang orihinal noong 19 July 2015. Nakuha noong 2020-03-05.
  11. ↑ Nam, Suzanne (2012-01-31). Moon Thailand (sa Ingles) (5th pat.). Avalon Publishing. p. 31. ISBN 978-1-59880-969-5. Inarkibo mula sa orihinal noong 28 September 2021. Nakuha noong 26 November 2020.

Mga panlabas na link baguhin

Kinuha sa "https://tl.wikipedia.org/w/index.php?title=Esmeraldang_Buddha&oldid=2057517"