Kabataang Makabayan

Ang Kabataang Makabayan, na kilala rin sa acronym na KM, ay isang lihim na sosyalistang grupo ng mga kabataan sa Pilipinas. Ipinagbawal ng gobyerno ng Pilipinas noong 1972 nang noon ay idineklara ni dating Pangulong Ferdinand Marcos ang batas militar at nanatili itong nasa underground.[2][3]

Kabataang Makabayan
Founded30 Nobyembre 1964 (1964-11-30)[1]
HeadquartersLungsod Quezon
IdeologyProgressibo
Nasyonalismo
Komunismo
Marxismo–Leninismo–Maoismo
Mother partyPartido Komunista ng Pilipinas

Kasaysayan baguhin

Ang Kabataang Makabayan ay nagmula sa Student's Cultural Association of UP (SCAUP) sa Unibersidad ng Pilipinas at una itong naayos bilang brasong kabataan ng Partido Komunista ng Pilipinas-1930 nina Jose Maria Sison, Nilo Tayag at iba pa.[4][5][6] Inisip ni Sison ang pangkat ng kabataan bilang mga rebolusyonaryo na magtatag ng isang bansa na pamumunuan ng uring manggagawa sa halip na mga oligarkong pulitiko. Itinatag ito noong Nobyembre 30, 1964, Araw ni Bonifacio, upang bigyang-diin ang pagpapatuloy ng Rebolusyon ni Andres Bonifacio noong 1896.[7] Nagbigay ng panapos na talumpati ang Nasyonalistang Senador na si Lorenzo Tañada sa unang pambansang kongreso ng KM at naging kasangguni at marangal na miyembro.[6]

Nang muling itatag ni Sison ang Partido Komunista ng Pilipinas noong 1968 bilang kinahinatnan ng First Great Rectification Movement, ang Bagong Hukbong Bayan (BHB) ay naiorganisa bilang braso militar; ang Kabataang Makabayan ay naging brasong kabataan ng BHB.[1] Isa rin ito sa mga pangkat na nagtatag ng Pambansang Demokratikong Prente ng Pilipinas.[7]

Sigwa ng Unang Kuwarto baguhin

Ang Kabataang Makabayan ay nasa unahan ng Sigwa ng Unang Kuwarto, isang panahon ng pangmamamayang gulo sa Pilipinas na binubuo ng isang serye ng marahas na demonstrasyon, protesta, at martsa laban sa pamahalaan ni Ferdinand Marcos mula Enero hanggang Marso 1970. Ang mga protesta at kasunod na karahasan na ginawa nila nang sama-sama ay naging isang pangunahing kadahilanan na humantong sa pagdeklara ng Martial Law noong 1972.[1]

Tinantya ng mga mapagkukunan ng pamahalaan ng Pilipinas na ang Kabataang Makabayan ay mayroong mga 10,000-30,000 miyembro sa tuktok ng lakas nito.[8][9]

Tingnan din baguhin

Mga panlabas na link baguhin

Mga Sanggunian baguhin

  1. 1.0 1.1 1.2 Pastor, Cristina DC (14 November 2014). "Kabataang Makabayan as the proverbial Boomer at 50: Are its ideals still relevant?". Nakuha noong 25 November 2017.
  2. Espada, Dennis (23 November 2014). "Activists share brief recollections on Kabataang Makabayan". Nakuha noong 25 November 2017.
  3. Espejo, Edwin G. (6 March 2008). "COMMENTARY: Springing back to life: The Student Protest Movement". MindaNews. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 1 Disyembre 2017. Nakuha noong 25 November 2017.
  4. Strauss, Julia C.; O'Brien, Donal Cruise (2007). Staging Politics: Power and Performance in Asia and Africa. I.B. Tauris. p. 220. ISBN 978-1-84511-367-4.
  5. Timberman, David G. (1991). A Changeless Land: Continuity and Change in Philippine Politics. Institute of Southeast Asian Studies. p. 60. ISBN 9813035862.
  6. 6.0 6.1 "Kabataang Makabayan Handbook 1964 (First National Congress, 30 Nov 1964)". Nakuha noong 25 November 2017.
  7. 7.0 7.1 Palatino, Mong (5 August 2015). "What Millennials Should Know About the Kabataang Makabayan". Manila Today. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 22 Abril 2018. Nakuha noong 25 November 2017.
  8. "APPENDIX: A History of the Philippine Political Protest". Government of the Philippines. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 3 Abril 2018. Nakuha noong 25 November 2017.
  9. "Proclamation No. 1081, s. 1972". Government of the Philippines. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 19 Abril 2018. Nakuha noong 25 November 2017.