Wikipedia

Plaza San Lorenzo Ruiz

Ang Plaza San Lorenzo Ruiz o Plaza Lorenzo Ruiz (tradisyunal na Intsik: 花園 口 廣場; pinasimple Intsik: 花园 口 广场 Pinyin: Huāyuánkǒu Guǎngchǎng; Pe̍h-ōe-jī: Hoe-hng-kháu Kóng-tiûⁿ literal: "sa paa / bibig ng hardin ") ay isang pangunahing pampublikong liwasan sa Binondo, Maynila, na pinapaligiran ng Kalye Quintin Paredes (dating Kalye Rosario) sa silangan at Kalye Juan Luna (dating Kalye Anloague) sa kanluran, kahilera sa Estero de Binondo. Ito ang plaza na umaatayo sa Basilika Menor ng San Lorenzo Ruiz (ang Simbahan ng Binondo), isa sa mga pangunahing simbahan ng Lungsod ng Maynila, at itinuturing sa pangkalahatan bilang sentro ng Binondo.

Plaza San Lorenzo Ruiz
花園口廣場
Public square
Former name(s): Plaza Calderón de la Barca, Plaza de Binondo, Plaza Carlos IV
Plaza San Lorenzo Ruiz is the center of Binondo, and is bounded by the Binondo Church, the district's most notable landmark.
Plaza San Lorenzo Ruiz is the center of Binondo, and is bounded by the Binondo Church, the district's most notable landmark.
Dedicated to:Saint Lorenzo Ruiz
Owner:City of Manila
Location:Juan Luna Street, Binondo
Manila, Philippines
Coordinates: 14°36′01″N 120°58′26″E / 14.60028°N 120.97389°E / 14.60028; 120.97389Mga koordinado: 14°36′01″N 120°58′26″E / 14.60028°N 120.97389°E / 14.60028; 120.97389

Noong una ay tinatawag na Plaza de Binondo, at pagkatapos ay ang Plaza Carlos IV sa alaala ni Carlos IV ng Espanya, ang plaza ay pinalitan ng pangalan na Plaza Calderón de la Barca (kadalasang pinaikli sa Plaza Calderón), pagkatapos ng sikat na manunulat ng dulang Espanyol na si Pedro Calderón de la Barca.[1] Ito ay naniniwala na ang plaza ay maaaring pinalitan ng pangalan pagkatapos ng Calderón alinman sa pamamagitan ng pagkatapos ng nakaupong Gobernador-Heneral, o ng Dominican friars na sa oras na pinatatayo ang Simbahan ng Binondo, na bathalain ang kanyang mga gawa.[2] Ang pangalan ng plaza ay pinalitan ni Lorenzo Ruiz, isa sa mga Martir ng Hapon at ang protomartir ng Pilipinas, noong Setyembre 12, 1981, sa pamamagitan ng Batas Pambansa Blg. 133.[3]

Kasaysayan baguhin

Noong 1594, ang bayan ng Binondo ay itinatag sa hilagang bangko ng Ilog Pasig noon naupong Gobernador-Heneral na si Gómez Pérez Dasmariñas bilang isang kasunduan para sa mga migrante ng Tsino na dumarating sa Maynila. Sa pagpaplano ng lunsod na hindi bilang mahigpit na bilang ng Intramuros, na pinagsama ng heograpiya ng bagong itinatag na kasunduan na itinatakda ng maraming daloy na umaagos sa Pasig River, nilikha ang Plaza San Lorenzo Ruiz upang maglingkod bilang pinakamalaking plaza ng paninirahan, nang direkta humahantong sa Simbahan ng Binondo. Katulad ng Plaza Moriones sa Tondo, ang plaza ay orihinal na bukas na damo.

Sa panahon ng kolonyal ng Espanya, ang plaza ay isang sentro para sa pang-ekonomiyang aktibidad, at kahit na inilarawan ni Teodoro Agoncillo bilang "isa sa mga pinaka-kahanga-hangang bukas na puwang ng lumang Maynila". Ang liwasan ay napalilibutan ng mga puno at may dalawang malaking fountain, na parehong nakatayo ngayon. Sa pagtatapos ng Simbahang Binondo noong 1854, ang kalakalan sa paligid ng lugar ay nadagdagan, at maraming mga malalaking gusali at mansyon ang itinayo sa palibot ng plaza. Ang aktibidad ng ekonomiya ay patuloy na lumalaki sa Binondo sa panahon ng pamamahala ng Amerika, at ang plaza ay isang abalang sentro ng aktibidad kasama ang iba pang mga pangunahing plaza sa Manila. Ang plaza ay mahusay na pinaglilingkuran ng pre-World War II tram network ng Maynila.[4]

Habang ang plaza ay naligtas mula sa Battle of Manila noong 1945, at ang pang-ekonomiyang aktibidad sa Binondo ay nakuhang muli pagkatapos nito, ang lugar sa palibot ng plaza ay nagsimulang lumubog sa mga 1960, nang ang karamihan sa aktibidad ng negosyo ay lumipat mula sa Maynila hanggang Makati at Cubao sa Quezon City. Noong dekada 1980, ang plaza (at ang lugar sa pangkalahatan) ay seryosong pagbaba,[5] kahit na naging isang repository para sa mga monumento na inilipat mula sa kalapit na Plaza Cervantes at Plaza Goiti (ngayon Plaza Lacson), na kung saan ay na-clear upang gawing kuwarto para sa paradahan. Noong 1990, ipinasa ng Konseho ng Lungsod ng Maynila ang isang ordinansa na nagbabawal sa paradahan sa paligid ng malapit na lugar sa plaza para tangkaing mapawi ang talamak na kasikipan ng trapiko.[6]

Sa 2005, Plaza San Lorenzo Ruiz ay redeveloped sa pamamagitan ng ang Manila city government sa panahon ng panahon ng panunungkulan ng Lito Atienza, na may tulong mula sa Metrobank Foundation,[7] kung saan donasyon ₱3 milyon para sa proyekto.[8] ang Isa pang redevelopment ay nakumpleto sa 2014, sa ilalim ng panunungkulan ni Joseph Estrada.

Arkitektura baguhin

Disenyo at layout baguhin

Ang Plaza San Lorenzo Ruiz ay may lugar na 1,200 metro kuwadrado (13,000 sq ft), na hindi katulad ng ibang mga plazas sa Maynila na hugis tulad ng isang tambilugan, na may isang fountain sa bawat dulo. Ang plaza ay may yari sa granite tiles at maraming kulay na magkakaisang kongkreto na brick, katulad ng Plaza Miranda sa Quiapo. Naka-install ang mga parke bench sa buong palibot ng plaza, at maraming mga puno ng palma na nakatanim sa sentro ng plaza, na umaayon sa isang bilang ng mga umiiral na puno ng narra. Ang liwasan ay naiilawan sa gabi na may 42 promenade lampposts, 32 floodlights at 24 uplights na na-install sa strategic points sa paligid ng lugar. Noong una, isang bakod ng paligid ay nakapalibot sa plaza: inalis ito sa muling paglago ng 2005.

Ang isang bilang ng mga makasaysayang marker ay na-install sa plaza, dalawa sa mga ito ay mga siglo-gulang. Ang pinaka-kilalang marker ay isang rebulto ni Lorenzo Ruiz na noong rehabilitasyon ng 2005 ay muling isinasaayos upang harapin ang Simbahang Binondo. Sa likod ng rebulto ni Lorenzo Ruiz ay isang pang-alaala sa mga biktima ng Intsik-Pilipino ng World War II na itinayo noong 1995 ng Confederation of Filipino Chinese Veterans. Sa hilagang dulo ng plaza ay isang obelisko dating noong 1916 na itinayo sa memorya ni Tomas Pinpin, ang unang Pilipinong printer, na inilipat sa plaza mula sa Plaza Cervantes noong 1979,[9] kapag naalis na ito upang gawing kuwarto para sa karagdagang espasyo sa paradahan. Sa katimugang dulo ng plaza ay isang monumento sa Joaquin Santa Marina, ang nagtatag ng La Insular Cigar and Cigarette Factory.

  •  
    Plaza San Lorenzo Ruiz ay pinangalanan pagkatapos ng Lorenzo Ruiz, na ang mga rebulto ay nakatayo sa gitna ng plaza.
  •  
    Isang pang-alaala sa mga Tsino-Pilipino sa mga biktima ng World War II erected sa 1995 sa pamamagitan ng ang Kompederasyon ng mga Filipino-Chinese sa mga Beterano
  •  
    Ang likod na bahagi ng obelisk na dating bumalik sa 1916 na kung saan ay erected sa memorya ng Tomas Pinpin, ang unang Filipino na printer, na kung saan ay inilipat sa plaza mula sa Plaza Cervantes noong 1979

Nakapalibot na mga gusali at mga istraktura baguhin

Bukod sa Simbahan ng Binondo, maraming iba pang mga kapansin-pansing mga istraktura ay matatagpuan sa paligid ng Plaza San Lorenzo Ruiz. Ang pinakamalaking gusali na itinayo sa palibot ng plaza ay ang La Insular Cigar and Cigarette Factory, na binuksan noong 1883 pagkatapos ng pag-aangat ng monopolyo ng tobacco ng Espanya tatlong taon na ang nakararaan.[10] Nawasak ito ng apoy sa panahon ng Labanan ng Maynila, ang lugar na ito ay sinasakop ng Wellington Building, na dating isang punong tanggapan ng Metropolitan Bank and Trust Company (Metrobank), itinatag ng negosyanteng Intsik Pilipino na si George Ty, at pa rin sa mga opisina ng Binondo ng isang bilang ng mga kumpanya na kaakibat ng Metrobank. Bukod dito ay ang Hotel de Oriente, pagkatapos ay ang pinaka-popular na hotel sa Maynila,[11] kung saan nanatili si José Rizal sa Room 22,[12] at naglingkod bilang punong tanggapan ng National Library of the Philippines. Habang ang Hotel de Oriente, hindi katulad ng La Insular Cigar and Cigarette Factory, ay bahagyang nawasak lamang sa Labanan ng Maynila, ito ay buwag pagkatapos nito, at ang lugar na ito ay sinasakop ngayon ng Tytana Plaza,[13] bahay sa kasalukuyang tanggapan ng Binondo ng Metrobank.

Sa hilagang dulo ng plaza ay isang pabahay na dating pinagtahanan ng mga tanggapan ng Binondo ng Bank of the Philippine Islands (BPI), na kasalukuyang nasa bahay ng mga sangay ng Pancoka House, Starbucks at Yellow Cab Pizza. Habang ang sangay ng Binondo ay lumipat sa isang mas mataas na gusali sa tabi ng pintuan, sa sulok na may Reina Regente Street, kasalukuyang pinananatili ng BPI ang mga pangunahing tanggapan ng Binondo sa BPI Building sa Quintin Paredes Street.

  •  
    Plaza Calderón de la Barca sa 1899 sa Hotel de Oriente at La Tagapulo Gusali.
  •  
    La Tagapulo Cigar and Cigarette Factory ay isang sikat na landmark sa Binondo bago ang digmaan.
  •  
    Hotel de Oriente, pagkatapos ay ang pinaka sikat na hotel sa Maynila, kung saan José Rizal nanatili sa Room 22

Sa panitikan baguhin

Ang Plaza San Lorenzo Ruiz ay binanggit sa Kabanata 4 ng nobelang José Rizal na Noli Me Tángere, kung saan nakarating ni Crisostomo Ibarra ang plaza at ang paligid nito matapos dumalo sa hapunan na inihanda ni Kapitan Tiago sa kanyang bahay sa Calle Anloague. Habang naglalakad sa palibot ng paligid at napansin na napakaliit na nagbago sa Maynila habang siya ay nag-aaral sa Europa, ang Lieutenant Guevarra ay nagpapakita kay Ibarra kung ano ang nangyari sa kanyang ama, si Don Rafael, na sinira niPadre Dámaso sa panahon ng hapunan.

Tingnan din baguhin

Mga sanggunian baguhin

  1. ↑ "Manila Day". Megaworld Lifestyle Malls. Megaworld Corporation. Hunyo 24, 2013. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2013-07-04. Nakuha noong Hulyo 4, 2013.
  2. ↑ Alcazaren, Paulo (Abril 27, 2002). "Plaza Lorenzo ruins?: We need a miracle to save Plaza Lorenzo Ruiz". The Philippine Star. PhilStar Daily, Inc. Nakuha noong Hulyo 4, 2013.
  3. ↑ Republic of the Philippines. (Enacted: September 12, 1981). Batas Pambansa Blg. 133 - An Act to Rename Plaza Calderon de la Barca and the San Fernando Bridge, Both Located in Binondo, Manila, as Plaza Lorenzo Ruiz and Lorenzo Ruiz Bridge, Respectively, In Honor of the Filipino Proto-martyr. Hinago noong Hulyo 4, 2013 from the Chan Robles Virtual Law Library.
  4. ↑ Morallos, Chando P. (1998). Treasures of the National Library: A Brief History of the Premier Library of the Philippines. Manila: Quiapo Printing. ISBN 971-556-018-0.
  5. ↑ "Plazoletas, Chaflanes and Multi-level Communities". Manila Bulletin. Manila Bulletin Publishing Corporation. Enero 30, 2011. Inarkibo mula sa ang orihinal noong Hunyo 5, 2014. Nakuha noong Hulyo 4, 2013.
  6. ↑ City of Manila. (Promulgated: September 14, 1990). An Ordinance Declaring the Immediate Surrounding of Certain Plazas and Circles as Non-Parking Areas for All Kinds of Land Transportation; and Providing Penalty for Violation Thereof. Hinango noong 5, 2013 from the Manila Standard.
  7. ↑ "Redeveloped Plaza San Lorenzo Ruiz now open to public". Manila Bulletin. Manila Bulletin Publishing Corporation. Mayo 1, 2005. Metro Manila Bulletin, p. 4.
  8. ↑ "Metrobank backs Binondo park rehab". BusinessWorld. BusinessWorld Publishing Corporation. Hulyo 26, 2005. p. S2/6.
  9. ↑ "The New Plaza San Lorenzo Ruiz". The Historical Marker Database. Inarkibo mula sa ang orihinal noong Septiyembre 17, 2013. Nakuha noong Hulyo 5, 2013. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (tulong)
  10. ↑ "History of Cigars: 1860-1900". Hyman's National Cigar Museum. Nakuha noong Hulyo 5, 2013.
  11. ↑ Torres, Cristina E. (2010). The Americanization of Manila, 1898-1921. Quezon City: University of the Philippines Press. p. 24. ISBN 978-971-542-613-8.
  12. ↑ Flores, Wilson Lee (Agosto 2, 2009). "Towers of power: Makati as financial center". The Philippine Star. PhilStar Daily, Inc. Nakuha noong Hulyo 5, 2013.
  13. ↑ "Tytana Plaza". Federal Land, Inc. Inarkibo mula sa ang orihinal noong Marso 5, 2016. Nakuha noong Hulyo 5, 2013.
Kinuha sa "https://tl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plaza_San_Lorenzo_Ruiz&oldid=2106461"