Mga Saksi ni Jehova

(Idinirekta mula sa Saksi ni Jehovah)

Ang mga Saksi ni Jehova o Jehovah's Witnesses ay isang milenyariyanong restorasyonistang denominasyong Kristiyano na may mga paniniwalang hindi Trinitariano.[2] Ang samahang ito ay nag-uulat ng pandaigdigang mga kasapi nang higit sa 8.3 milyon na nasasangkot sa ebanghelismo,[3] mga pagdalo sa kombensiyon nito nang higit sa 12 milyong at taunang mga pagdalo ng pag-alala sa kamatayan ni Hesus nang higit sa 20.08 milyon.[4][5] Sila ay pinangangasiwaan ng nangangasiwang katawan ng mga Saksi ni Jehova na isang pangkat ng mga nakatatanda sa Warwick, New York na gumagawa ng lahat ng mga doktrina at mga patakaran.[6][7][8] Ang kanilang sariling salin ng bibliya ang Bagong Sanlibutang Salin ng Banal na Kasulatan.[9][10][11][12] Naniniwala sila sa malapit na pagkawasak ng kasalukuyang sistema ng mundo sa Armageddon at ang pagtatatag ng kaharian ng Diyos sa mundo ang tanging solusyon sa lahat ng mga problemang kinakaharap ng sangkatauhan.[13]

Mga Saksi ni Jehova
Jehovah's Witnesses
International headquarters in Warwick, New York
Klasipikasyon Restorationist
(Christian primitivism)
Organizational structure Hierarchical
Lugar na sakop Worldwide
Lugar ng Pagtatag 1870s: Bible Student movement
1931: Jehovah's witnesses
Pennsylvania and New York, USA
Nanggaling sa Bible Student movement
Mga Simbahan 119 485
Bilang ng Kasapi 8.23 million
Opisyal na Websayt jw.org/en (English Website)

jw.org/tl (Tagalog Website)

Statistics from 2017 Yearbook of Jehovah's Witnesses[1]

Ang Saksi ni Jehova ay lumitaw mula sa Bible Student movement na itinatag ni Charles Taze Russell (1852–1916) noong mga 1870 sa pagkakabuo ng Zion's Watch Tower Tract Society na may malaking mga pagbabago sa doktrina at organisasyon sa ilalim ng pamumuno ni Joseph Franklin Rutherford.[14][15] Ang pangalang Jehovah's Witnesses o Mga Saksi ni Jehova na batay sa kanilang interpretasyon ng Aklat ni Isaias 43:10–12,[16] ay ipinakilala ni Joseph Franklin Rutherford noong 1931 upang itangi ang kanilang mga sarili mula sa ibang mga pangkat ng Bible Student movement at isimbolo ang pagkalas sa legasiya ng mga tradisyon ni Russell.

Ang mga Saksi ni Jehova ay kilala sa kanilang pangangaral ng pinto-sa-pinto at pamamahagi ng panitikan tulad ng mga magasing Ang Bantayan at Gumising!. Tumatanggi sila sa pakikilahok sa paglilingkod sa militar at pagsasalin ng dugo. Kanilang itinuturing ang paggamit ng pangalang Jehovah na mahalaga sa kanilang pagsamba. Kanilang itinatakwil ang doktrinang Trinidad, likas na imortalidad ng kaluluwa, walang hanggang kaparusahan sa impiyerno na kanilang itinuturing na hindi salig sa Bibliya. Hindi nila ipinagdiriwang ang Pasko, Pasko ng Pagkabuhay-muli o ibang mga pista na kanilang itinuturing na may pinagmulang pagano at hindi naayon sa Kristiyanismo. Ang mga tagasunod ng Saksi ni Jehova ay tumuturing sa kanilang mga katawan ng paniniwala bilang "ang katotohanan" at tumuturing sa kanilang mga sarili na "nasa katotohanan".[17][18] Kanilang itinuturing ang sekular na lipunan bilang bulok o sira at nasa ilalim ng impluwensiya ni Satanas. Kanilang nililimitahan ang kanilang pakikisalamuha sa mga hindi-Saksi ni Jehova.[19] Ang mga aksiyon sa pagdidisiplina sa kongregasyon ay kinabibilangan ng disfellowshipping' na kanilang termino para sa pormal na pagtitiwalag at pag-iwas.[20] Ang mga bautisadong kasapi nito na pormal na umalis ay tinuturing nilang hindi na kaugnay at tinatakwil. Ang mga tiniwalag na kasapi ay maaaring muling ibalik sa organisasyon kung tunay na nagsisisi.

Ang posisyon ng Saksi ni Jehova tungkol sa may konsiyensiyang pagtutol sa paglilingkod sa militar at pagtangging sumaludo sa mga pambansang watawat ay sanhi ng kanilang paninindigan na ang Diyos na Jehova lamang ang dapat na sundin bilang Soberanya ng sansinukob at Siya lamang ang makapagbibigay ng tunay na kaligtasan. Dahil dito, sila ay pinag-usig at ang kanilang mga gawain ay ipinagbawal o nililimatahan sa ilang mga bansa.

Maraming paniwala ng mga Saksi ni Jehova ay iba sa ibang Kristiyano. Ang impiyerno—Hades o She'ol—ay lugar para tulugan ng mga patay nang walang budhi. Pagkatapos ng Armagedon at mula ng Milenyo, may resureksiyon ang mga patay na "hindi ininsulto ang Diyos." 144,000 lamang na birheng lalaki ang papuntang Langit. Ang iba ay mamumuhay sa isang pisikal na paraiso dito sa mundo sa loob ng isang milenyo o 1,000 taon na paghahari ni Cristo. Sa katapusan ng milenyong ito, pakakawalan ng Diyos si Satanas mula sa 1,000 taon na pagkakabilanggo upang hayaan siya na subukin ang katapatan ng mga tao sa Diyos, nang sa gayon ay permanente nang mawakasan ang rebelyon sa pamamagitan ng huling pagsubok na ito. Magkakaroon ng dakilang digmaan sa pagitan ng puwersa ni Satanas at ng Diyos-na siyang tinatawag sa Bibliya na "Armagedon". Ibubunyag ng mga bagong iskrol ang hinaharap. Ang mga Saksi ni Jehova ay hindi ipinagdiriwang ang Pasko, Halloween, atbp., ngunit ginugunita lamang ang Kamatayan ni Hesus sa Nisan 14 ng kalendaryong Hebreo. Ayon sa mga Saksi ni Jehova, si Hesus ay hindi siyang Diyos noong nasa lupa pa siya, pero naging tulad-diyos muli noong bumalik na siya sa Langit. Ang Diyos na Jehova ay hindi si Hesus. Inaamin ng mga Saksi ni Jehova na may mga ibang diyos. Si Satanas ay isa ring diyos. Ang konsepto ng Trinidad ay wala raw sa Bibliya. May Duwalidad ng Diyos at ang Salita. Ang Kaharian ng Diyos ay itinatag daw sa Langit noong 1914 bilang pagsisimula ng presensiya ni Cristo. Ayon sa mga Saksi ni Jehova, hindi pinako si Hesus sa isang krus, kundi sa isa lamang estaka (Ingles: stake), tulos, o poste.

Kasaysayan baguhin

1870–1916 baguhin

 
Charles Taze Russell (1852–1916)

Mga impluwensiyang Adbentista baguhin

Noong mga 1869,[21] si Charles Taze Russell ay dumalo sa isang pagpupulong ng isang pangkat na tinatawag na mga "Ikalawang Adbentista" sa Pittsburgh, Pennsylvania at narinig ang mangangaral na Advent Christian[22] na si Jonas Wendell na nagpapaliwanag ng paniniwala nito tungkol sa mga propesiya ng Bibliya.[23][24][25] Si Wendell ay naimpluwensiyahan ng mga katururan ng mangangaral na Baptist na si William Miller at tumakwil sa mga tradisyonal na paniniwalang Kristiyano ng imortal na kaluluwa at sa isang literal na impiyerno [26] at nagbigay ng sariling interpretasyon sa mga Aklat ni Daniel at Aklat ng Pahayag upang hulaan ang muling pagbabalik ni Hesus noong 1873.[27] Nakumbinsi si Russell na ihahayag ng Diyos ang kanyang tungkulin sa mga huling araw ng "panahon ng ebanghelyo at bumuo ng isang independiyenteng pangkat ng pag-aaral ng bibliya sa Pittsburgh. Itinakwil ni Russell ang mga katuruang Adbentista na ang tungkulin ng pagbabalik ni Hesus ay upang wasakin ang mundo.[25] Sa halip ay bumuo si Russell ng isang pananaw na si Kristo ay namatay upang bayaran ang "halagang katubusan" upang magbayad sa mga makasalang tao at naglayong ibalik ang mga tao sa kasakdalang edeniko na may pagkakataon na mabuhay nang walang hanggan.[25] Tulad ni Wendell, kanya ring itinakwil ang konsepto ng parusang apoy ng impiyerno at isang imortal na kaluluwa.[28] Noong mga gitnang 1870, inilimbag ni Russell ang 50,000 kopya ng isang pampletong tinawag na The Object and Manner of Our Lord's Return[29] na nagpapaliwanag ng kanyang mga pananaw at paniniwala na si Hesus ay babalik ng hindi nakikita bago ang digmaan ng Armageddon. Kalaunang kinilala ni Russell ang impluwensiya ng mga ministrong Adbentista na sina George Storrs (na mas maagang humula ng pagbabalik ni Hesus sa taong 1844)[24] at George Stetson sa pagkakabuo ng kanyang mga doktrina.[25] Ayon kay James Penton, si Russell ay malakas ring sumasalamin sa mga katuruan ng pastor na Lutherano sa Philadelphia na si pastor Joseph Seiss.[24]

Noong Enero 1876, binasa ni Russell ang isyu ng Herald of the Morning na isang peryodikal na isinulat ng mangangaral na Adbentista na si Nelson H. Barbour ng Rochester, New York. Ito ay halos tumigil sa paglilimbag dahil sa papaunting mga subskripsiyon nito.[25] Si Barbour tulad ng ibang mga Adbentista ay mas maagang naglapat ng mga hula ng Bibliya tungkol sa mga panahon nina Miller at Wendell upang kwentahin ang pagbabalik ni Hesus sa taong 1874 upang magdala ng siga ng apoy.[30] Nang hindi matupad ang hula, siya at ang kanyang kapwa manunulat na si J.H. Paton ay naniwalang ang kanilang mga pagkukwenta ng panahon ng pagbabalik ni Hesus ay tama ngunit nagkamali sa paraan nito. Kanilang pinagpasyahang ang pagbabalik ni Hesus o parousia ay hindi makikita at si Kristo ay dumating na simula pa noong 1874.[25][31][32] Nagalak si Russell na malamang ang iba ay umabot sa parehong konklusyon tungkol sa parousia. Siya ay nagpasyang ang kanilang paglalapat ng mga hula sa panahon ng pagbabalik ng mga Adbentista (na matagal niyang kinamuhian) ay nararapat nang karagdagang pagsisiyasat. Siya ay nakipagpulong kay Barbour at tumanggap ng detalyado at masalimuot na mga argumento tungkol sa kronolohiyang propetiko[33] at nagpondo sa kanya upang isulat sa isang aklat na nagsama ng kanilang mga pananaw.[25]

Linya ng panahong 1870–1916
1877 Inilimbag nina Russell at Barbour ang Three Worlds
1879 Sinimulang ilimbag ni Russell ang Watch Tower
1881 Ang Watch Tower Bible and Tract Society ay itinatag
1909 Unang pagkakabahagi
mga liham ng pagpoprotesta
1914 Inilabas ang Photo-Drama of Creation
1916 Si Russell ay namatay

Ang aklat na Three Worlds and the Harvest of This World,[34] ay inilimbag noong maagang 1877.[35] Inihahayag nito ang mga ideya na nanatiling mga katuruan ng mga kaugnay ni Russell sa sumunod na 40 taon na ang karamihan ay niyayakap pa rin ng mga Saksi ni Jehova. Tinukoy ng aklat na ito ang isang 2520 taong panahong na tinawag na "Mga Panahon ng Hentil" na magwawakas noong 1914. Ito ay kumalas sa mga katuruang Adbentista sa pamamagitan ng pagsusulong ng konsepto ng restitusyon ni Russell na ang lahat ng sangkatauhan mula kay Adan ay muling bubuhayin at mabibigyan ng pagkakataon para sa isang walang hangganang sakdal na buhay ng tao. Inangkin ni Russell na ito ang unang aklat na nagsama ng mga propesiya sa huling panahon sa konsepto ng restitusyon. Tinalakay nito ang konsepto ng magkahilerang dispensasyon at nagmungkahi na ang "bagong paglikha" ay magsisimula sa 6000 taon pagkatapos ng paglikha kay Adan na isang punto sa panahong kanyang pinaniwalaang umabot noong 1872.[36] Noong 1878, itinuro ni Russell ang pananaw na Adbentista na ang "panahon ng kawakasan" ay nagsimula noong 1799[37], si Kristo ay bumalik sa mundo nang hindi nakita noong 1874[38] at kinoronahang hari sa langit noong 1878. Naniwala rin si Russell na ang taong 1878 ang nagmarka ng muling pagkabuhay ng mga "natutulog na santo"(na lahat ng mga matapat na Kristiyano na namatay hanggang sa panahong iyon) at dadalhin sa langit gayundin ang "pagbagsak ng Babilonya" na kanyang itinurong ang huling paghuhukom ng Diyos sa hindi matapat na sangkaKristiyanuhan.[39][40] Naniwala siyang ang Oktubre 1914 ang wakas ng panahong pag-aani na magtatapos sa pasimula ng Armageddon na mamamalas sa paglitaw ng anarkiyang pandaigdigan at pagbagsak at pagkawasak ng sibilisadong lipunan.[41][42] Sina Russell, Barbour at Paton ay nagsimulang maglakbay na nagdadaos ng mga pagpupulong na pampubliko upang talakyin ang kanilang mga paniniwala. Para kay Russell, ito ay hindi sapat: "Sa pagpansing kung gaano kabilis na nalimutan ng mga tao ang kanilang narinig, agad na naging kapansin-pansin na bagaman ang mga pagpupulong ay magagamit sa pagmumulat ng interes, ang isang buwanang lathalain ay kailangan upang panatilihin ang interes na ito at paunlarin ito."[25] Binigyan niya si Barbour ng mga karagdagang pondo upang buhayin ang The Herald of the Morning. Pinutol ni Russell ang kanyang ugnayan sa magasin noong Hulyo 1879 pagkatapos na tutulan ni Barbour sa publiko ang konsepto ng pagtubos ni Russell.[25][43] Sinimulang ilimbag ni Russell ang kanyang sariling buwanang magazine na Zion's Watch Tower and Herald of Christ's Presence[44][45] na kilala ngayon bilang The Watchtower na ipinadadala sa lahat ng mga nagsubskriba ng Herald. Ito ay sumasalungat sa mga katuruan ni Barbour.[24][30]

Mula 1879, ang mga tagasuporta ng Watch Tower ay nagtipon bilang isang nagsasariling mga kongregasyon upang pag-aralan ang bibliya nang ayon sa paksa. Itinakwil ni Russell ang konsepto ng isang pormal na organisasyon bilang "buong hindi kailangan" para sa kanyang mga tagasunod. Kanyang idineklarang ang kanyang pangkat ay walang record para sa pangalan ng mga kasapi nito, walang mga kredo, at walang pangalang sektaryano.[46] Kanyang isinulat noong Pebrero 1884: "Sa anumang mga pangalang maaari tayong tawagin ng mga tao, hindi mahalaga sa atin...simpleng tinatawag natin ang ating mga sarili bilang mga Kristiyano."[47] Ang 30 kongregasyon ay itinatag at noong 1879 at 1880, dinalaw ni Russell ang bawat isa upang magbigay ng kaayusan na kanyang nirekomenda sa pagsasagawa ng mga pagpupulong.[48] Habang patuloy na nabubuo ang mga kongregasyon noong panahon ng pangangaral ni Russell, ang bawat isa sa kanila ay nanatiling nangangasiwa sa sarili at gumagana sa ilalim ng isang istilong kongregasyonalista ng pangangasiwa ng iglesia.[49][50] Noong 1881, ang Zion's Watch Tower Tract Society ay pinangasiwaan ni William Henry Conley at noong 1884, ay ininkorpora ito ni Charles Taze Russell bilang isang hindi-pangkalakalang negosyo upang ipamahagi ang mga trakto at Bibliya.[51][52][53] Noong mga 1900, si Russell ay nangasiwa ng mga libo-libong bahagi at buong panahong mga colporteur[54] at humihirang ng mga dayuhang misyonero at nagtatag ng mga opisinang sangay. Noong mga 1910, ang organisasyon ni Russell ay nagpanatili ng halos isang daang mga naglalakbay na mangangaral.[55]

Inilipat ni Russell ang punong-himpilan ng Watch Tower Society sa Brooklyn, New York noong 1909 na nagsasama ng mga opisina ng korporasyon at palimbagan kasama ng isang bahay ng sambahan. Ang mga boluntaryo ay namamalagi sa isang kalapit na tirahang tinawag na Bethel. Noong 1910, ipinakilala ni Russell ang pangalang International Bible Students Association bilang paraan ng pagtukoy sa kanyang pandaigdigang samahan ng mga pangkat na nag-aaral ng Bibliya.[56]

Noong mga 1910, ang mga 50,000 sa buong mundo ay nauugnay sa kilusang ito[57] at ang mga kongregasyon ay taunang humalal kay Russell bilang kanilang "pastor".[58] Si Russell ay namatay noong Oktubre 31, 1916 sa edad na 64 habang bumabalik mula sa isang paglalakbay ng pangangaral.[59]

Reorganisasyon (1917–1942) baguhin

 
Joseph F. Rutherford (1869–1942)

Noong Enero  1917, ang legal na kinatawan ng Watch Tower Society na si Joseph Franklin Rutherford ay nahalal bilang sumunod na presidente nito. Ang pagkakahalal ay tinutulan at ang mga kasapi ng Lupon ng mga Direktor ay nag-akusa sa kanya ng pag-asal sa paraang autokratiko at malihim.[60][61] Noong Hunyo  1917, kanyang inilabas ang The Finished Mystery bilang ikapitong bolyum ng seryeng Studies in the Scriptures ni Charles Taze Russell. Ang aklat na inilimbag bilang kasulatan pagkatapos nang kamatayan ni Russell ay isang pagtitipon ng kanyang mga komentaryo sa mga Aklat ni Ezekiel at Aklat ng Pahayag kasama ng mga maraming karagdagan ng mga Bible Student na sina Clayton Woodworth ay George Fisher.[62][63][64][65] Malakas nitong binatikos ang mga klero ng Simbahang Katoliko Romano at Protestante at pakikilahok ng mga Krisityano noong Unang Digmaang Pandaigdig.[66] Dahil dito, ang mga direktor ng Watch Tower Society ay ipinabilanggo para sa sedisyon sa ilalim ng Akto ng Pang-eespiya noong 1918. Ang mga kasapi nito ay dumanas ng karahasan mula sa mga tao. Noong 1920, ang mga kaso laban sa mga direktor ay pinawalang bisa.[67]

Si Rutherford ang naging sentro ng kontrol sa organisasyon ng Watch Tower Society. Noong 1919, humirang siya ng isang direktor sa bawat kongregasyon at pagkatapos ng isang taon, ang lahat ng mga kasapi ay inutusang mag-ulat ng kanilang lingguhang gawaing pangangaral sa kanilang Brooklyn headquarters.[68] Sa isang internasyonal na kombensiyon na idinaos sa Cedar Point, Ohio noong Setyembre  1922, ang isang bagong pagbibigay-diin ay ang pangangaral sa bahay-bahay.[69] Ang mga malalaking pagbabago sa doktrina at pangangasiwa ay palaging ipinapakilala ni Rutherford sa loob ng kanyang 25 taong pamumuno kabilang ang kanyang 1920 pahayag na ang mga patriarkang Hudyo gaya nina Abraham at Isaac ay muling binuhay noong 1927 na nagmamarka ng pasimula ng 1000 taong paghahari ni Hesus.[70][71][72] Sa pagkasiphayo sa mga pagbabagong ito, ang mga sampung libong kasapi nito ay umalis noong unang kalahati ng pamumuno ni Rutherford na humantong sa pagkakabuo ng ilang mga organisasyong Bible Student na hindi kaugnay ng Watch Tower Society[73][74] na ang karamihan ay umiiral pa rin hanggang sa kasalukyan.[75] Noong kalagitnaan ng 1919, ang kasingdami ng isa sa pitong mga Bible Student ng panahon ni Russell ay tumigil ng kanilang pakikipag-ugnayan sa Watch Tower Society at kasingdami ng mga 2/3 ay umalis sa Watch Tower Society sa wakas ng mga 1920 .[76][77][78][79][80]

Noong Hulyo  26, 1931, sa isang kombensiyon sa Columbus, Ohio, ipinakilala ni Rutherford ang bagong pangalan na Jehovah's Witnesses batay sa kanilang interpretasyon ng Aklat ni Isaias 43:10: "Kayo ang aking mga saksi, sabi ni Jehovah, at ang aking lingkod na pinili" ayon sa isang resoluson. Ang pangalang Jehovah's Witnesses ay pinili upang itangi ang kanyang pangkat ng Bible Student movement mula sa ibang mga malayang pangkat ng Bible Student movement na nagputol ng kanilang kaugnayan mula sa Watch Tower Society. Ito ay upang katawanin din ang pagtataguyod ng mga sariwang pamamaraan ng pangangaral nito.[81][82][83] Noong 1932, tinanggal ni Rutherford ang sistema ng lokal na hinalal na mga nakatatanda at noong 1938 ay nagpakilala siya ng kanyang tinawag na sistemang organisasyonal na "teokratiko" sa ilalim ng mga paghihirang sa mga kongregasyon sa na ginawa mula sa punong-himpilan sa Brooklyn.[68]

Mula 1932, itinuro Watch Tower Society na ang "munting kawan" ng 144,000 ay hindi lamang ang tanging mga tao na makakaligtas sa Armageddon. Ipinaliwanag ni Rutherford na bukod sa 144,000 pinahiran na muling bubuhayin mula sa kamatayan upang tumira sa langit at upang mamuno sa mundo kasama ni Kristo, ang isang hiwalay na klase ng mga kasapi na "dakilang malaking bilang ng mga tao" ay mabubuhay sa ibinalik na paraiso sa mundo. Mula 1935, ang mga bagong akay nito ay itinuturing na bahagi ng klaseng ito.[84][85] Noong mga gitnang 1930, ang kanilang paniniwala ng panahon ng pagsisimula ng presensiya ni Kristo(parousia), ang kanyang pamumuno bilang hari at pasimula ng mga huling araw ay inilipat sa taong 1914.[86]

Habang ang kanilang mga interpretasyon ng kasulatan ay umuunlad, ang mga publikasyon ng Jehovah's Witnesses ay nag-utos na ang pagsaludo sa mga pambansang watawat ay isang anyo ng idolatriya na humantong sa isang bagong pagsiklab ng mga karahasan ng tao laban sa kanila at pagsalungat ng mga pamahalaan ng United States, Canada, Germany, at iba pa.[87][88]

Ang mga kasapi sa buong mundo ng mga Saksi ni Jehovah ay umabot sa 115,416 sa mga 5,323 kongregasyon sa panahon ng kamatayan ni Rutherford noong Enero 1942.[89][90]

Patuloy na pag-unlad (1942–kasalukuyan) baguhin

 
Nathan H. Knorr (1905-1977)

Si Nathan Knorr ay hinirang na ikatlong president ng Watch Tower Bible and Tract Society noong 1942. Kinomisyon ni Knorr ang isang bagong salin ng bibliya na New World Translation of the Holy Scriptures na ang buong bersiyon ay inilabas noong 1961. Kanyang pinangasiwaan ang malalaking mga asembleang internasyonal, sinimulan ang mga bagong programang pagsasanay para sa mga kasapi at pagpapalawig ng mga gawaing misyonaryo at mga opisinang sangay sa buong mundo.[91] Ang pamumuno ni Knorr ay minarkahan rin ng isang papalaking paggamit ng mga hayagang kautusan na gumagabay sa mga Saksi sa kanilang pamumuhay at pag-aasal at mas malaking paggamit ng mga pamamaraang hudisyal upang ipatupad ang striktong kodigong moral.[92][93]

Mula 1966, Ang mga publikasyon ng Saksi ni Jehova at mga usapan sa kombensiyon ay bumuo ng isang paghihintay sa posibilidad ng pagsisimula ng 1000 taong paghahari ni Kristo na magsisimula noong 1975[94][95] o sa sandaling pagkatapos nito.[96][97][98][99] Ang mga kabataang Saksi ni Jehova ay pinayuhan noong 1969 na umiwas sa mga karerang may mahabang panahon ng pag-aaral.[100] Ang 1974 isyu ng newsletter na Kingdom Ministry ay pumuri sa mga kasaping Saksi na nagbenta ng kanilang mga bahay at ari-arian upang lumahok sa isang buong panahong pangangaral na nagsasaad na:"Tiyak na ito ang mainam na paraan na gugulin ang natitirang maikling panahon bago ang kawakasan ng masasama ng mundo."[101]

Ang bilang ng mga bautismo sa Saksi ni Jehovah ay tumaas mula 59,000 noong 1966 hanggang sa higit than 297,000 noong 1974. Noong 1975, ang bilang ng mga aktibong kasapi nito ay lumagpas sa 2 milyon. Gayunpaman, ang bilang ng mga kasapi ng Saksi ni Jehova ay bumagsak noong mga huli nang 1970 pagktapos na mapatunayang mali ang paghihintay ng pagwawakas noong 1975.[102][103][104][105] Noong 1980, inamin ng Watch Tower Society ang responsibilidad nito sa pagpapaasa sa mga kasapi nito ng nalalapit na pagwawakas noong 1975.[106][107]

Ang mga opisina ng nakakatanda at mga lingkod ng ministeryo ay ibinalik sa mga Kongregasyon ng Saksi noong 1972 na may mga paghirang na ginawa mula sa mga headquarters nito.[108] Noong 1976, ang kapangyarihan ng presidente ng Watch Tower Society ay humina at ang kapangyarihan para sa mga desisyong pangdoktrina at pang-organisasyon ay inilipat sa Lupong Tagapamahala nito.[109] Sa pagsasalamin sa mga pagbabagong ito sa organisyon, ang mga publikasyon ng Saksi ni Jehovah ay nagsimulang gumamit ng may malaking titik na pangalang Jehovah's Witnesses.[110] Simula sa kamatayan ni Knorr noong 1977, ang mga nahalal na presidente ay sina Frederick Franz (1977–1992) at Milton Henschel (1992–2000) na parehong mga kasapi ng Lupong Tagapamahala. Simula 2000, ang presidente ay si Don A. Adams na hindi kasapi ng Lupong Tagapamahala. Noong 1995, iniwan ng mga Saksi ni Jehova ang turo na ang Armageddon ay kailangang maganap sa panahon ng henerasyong nabuhay noong 1914 at noong 2010, binago ang turo tungkol sa "henerasyon".

Mga paniniwala baguhin

Pinagmumulan ng mga Doktrina baguhin

Ang mga Saksi ni Jehovah ay naniniwalang ang kanilang denominasyon ay pagpapanauli ng mga turo ng unang-siglong mga Kristiyano. Ang kanilang mga turo ay mula sa pagsasaliksik sa Bibliya ng Lupong Tagapamahala, na umaako ng pananagutan sa pagbibigay kahulugan at pagkakapit ng kasulatan. Ang Lupong Tagapamahala ay hindi naglalathala ng anumang iisang malawakang saklaw ng "pagpapahayag ng pananampalataya", ngunit mas pinipiling ihayag ang mga pinaninindigang turo sa iba't ibang paraan sa pamamagitan ng mga publikasyong inilalathala ng Watch Tower Society. Ang kanilang mga publikasyon ay nagtuturo na ang mga pagbabago sa mga doktrina at pagdadalisay nito ay bunga ng pagsulong sa pagsisiwalat, kung saan ang Diyos ay unti-unting inilalantad ang kanyang kalooban at layunin, at ang gayong pagpapaliwanag o "bagong liwanag" ay dulot ng pagkakapit ng lohika at pag-aaral, ng gabay ng banal na espiritu, at pangangasiwa ni Jesu-Kristo at ng mga anghel. Ang Samahan ay nagtuturo rin na ang mga miyembro ng Lupong Tagapamahala ay tinutulungan ng banal na espiritu upang maunawaan ang "malalalim na katotohanan", na isinasaalang-alang ng buong Lupong Tagapamahala bago gumawa ng mga desisyong may kaugnayan sa mga turo. Ang pamumuno ng Lupon, bagaman ikinakaila ang banal na inspirasyon at walang-kamalian, ay nagsasabing naglalaan ng "banal na patnubay" sa kanilang mga turong inilalarawan bilang "nakabatay sa Salita ng Diyos samakatuwid ... hindi mula sa tao, ngunit kay Jehovah."

Ang buong Protestanteng panuntunan ng kasulatan ay itinuturing na kinasihan, walang kamaliang nasusulat na Salita ng Diyos. Itinuturing ng mga Saksi ni Jehova ang Bibliya bilang kasuwato ng Agham at Kasaysayan at maaasahan at ipinapakahulugan ang kalakhang bahagi nito ng literal, ngunit, tinatanggap ang ibang bahagi nito bilang makasagisag. Itinuturing nila ang Bibliya bilang ang huling awtoridad sa kanilang paniniwala, bagaman ang etnograpikong pag-aaral ng sosyolohistang si Andrew Holden ay pinagtibay na ang mga pahayag ng Lupong Tagapamahala, sa pamamagitan ng publikasyon ng Samahang Watch Tower, ay may katulad na kahalagahan ng sa Bibliya. Ang regular na personal na pagbabasa ng Bibliya ay laging inirerekomenda; Ang mga Saksi ay hindi pinahihintulutang gumawa ng doktrina at "pribadong mga ideya" na nakuha sa pagsasaliksik na hiwalay sa publikasyon ng Samahan ng Watch Tower, at pinag-iingat laban sa pagbabasa ng ibang relihiyosong literatura. Ang mga tagasunod ay pinapayuhang magkaroon ng "lubos na pagtitiwala" sa pamunuan, iwasan ang pag-aalinlangan sa kung ano ang itinuturo ng literatura ng Samahang Watch Tower, at "huwag magtaguyod o ipilit ang personal na palagay o magkimkim ng sariling mga ideya pagdating sa pagkaunawa sa Bibliya." Ang organisasyon ay hindi naglalaan sa mga miyembro nito na punahin o mag-ambag sa mga opisyal na turo at lahat ng mga Saksi ay dapat na sumunod sa mga doktrina nito at mga itinatakda ng organisasyon.

Si Jehova at si Jesus baguhin

The Tetragrammaton Idiniriin ng mga Saksi ni Jehova ang paggamit ng pangalan ng Diyos, at ginagamit nila ang anyong Jehova, —ang pagsasatinig ng pangalan ng Diyos batay sa Tetragrammaton. Ang mga Saksi ni Jehova ay naniniwala sa isang tunay na Diyos na ang pangalan ay Jehova, ang May-likha ng lahat ng bagay at may Pangkalahatang Soberanya. Naniniwala silang ang Diyos ay hindi bahagi ng Trinidad. Naniniwala din ang mga Saksi ni Jehova na isa lang ang Diyos at ang kataas-taasan sa buong lupa.[111][112][113]

Banal na Espirito baguhin

Naniniwala silang ang Banal na Espirito ay kapangyarihan ng Diyos o isang "aktibong puwersa" sa halip na isang persona.[114]

Hesus baguhin

Naniniwala silang si Hesus ay isa lamang direktang nilalang ng Diyos at ang lahat ng iba pa ay nilalang sa pamamagitan ni Kristo.[115] Naniniwala silang si Hesus ay tagapagtubos at handog na kabayaran ng mga kasalanan ng sangkatauhan.[116] Naniniwala silang si Hesus ay namatay sa isang nakatayong poste sa halip na sa tradisyonal na pinaniniwalaang krus.[117] Naniniwala rin silang ang mga reperensiya sa Bibliya kay Miguel Arkanghel, Abaddon (Apollyon), at ang Salita ay lahat tumutukoy kay Hesus sa kanyang iba't ibang papel.[118] Si Hesus ay itinuturing nilang ang tagapamagitan (tinutukoy sa 1 Timoteo 2:5) ay kapit sa .[119]

Satanas baguhin

Naniniwala ang mga Saksi ni Jehova na si Satanas ay orihinal na isang perpektong anghel na naging palalo at nagnais na sambahin.[120] Ang ibang mga anghel na pumanig kay Satanas ay pinaniniwalaan nilang naging mga demonyo. Naniniwala rin sila na si Satanas at kanyang mga demonyo ay inihagis sa mundo mula sa langit pagkatapos ng Oktubre 1, 1914[121] na panahon na ang huling mga araw ay nagsimula. Naniniwala silang ang mga pamahalaan ng tao ay kinokontrol ni Satanas[122] ngunit hindi direktang kumokontrol sa bawat pinunong tao.[123]

Kamatayan baguhin

Naniniwala ang mga Saksi ni Jehova na ang kamatayan ay isang estado ng hindi pag-iral na walang kamalayan. Sila ay naniniwalang walang umiiral na impiyerno na may nagniningas na apoy ng pagpapapahirap. Ang Hades at Sheol ay pinaniniwalaan nilang tumutukoy sa kondisyon ng kamatayan na tinaguriang "karaniwang libingan".[124] Naniniwala silang ang kaluluwa ay isang buhay o buhay na katawan na namamatay.[125] Sila ay naniniwalang ang isang "munting kawan" ay pupunta sa langit ngunit ang pag-asa ng buhay pagkatapos ng kamatayan para sa nakararaming "ibang tupa" ay bubuhaying muli ng Diyos sa isang nalinis na mundo pagkatapos ng Armageddon. Kanilang pinapakahulugan ang Aklat ng Apocalipsis 14:1–5 na ang pupunta sa langit ay limitado sa eksaktong 144,000 tao na mamumuno kasama ni Hesus bilang mga hari at mga saserdote sa buong mundo.[126] Naniniwala silang sa 1000 taon paghahari ni Hesus, ang karamihan ng mga tao na namatay bago ang Armageddon ay bubuhaying muli na may inaasam na magpakailanmang buhay. Ang mga ito ay tuturuan ng tamang paraan na sumamba sa Diyos upang ihanda sila sa huling pagsubok sa wakas ng 1000 taon.[127][128]

Kaharian ng Diyos baguhin

Ang mga publikasyon ng Samahang Watch Tower ay nagtuturong ang kaharian ng Diyos ay isang literal na gobyerno sa langit na pinamumunuan ni Hesus at ng mga 144,000 Kristiyanong hinugot mula sa mundo.[129] Ang kaharian ayon sa kanila ay paraan ng Diyos upang isakatuparan ang kanyang orihinal na layunin sa lupa na babaguhin ito sa isang paraisong walang karamdaman o kamatayan.[130][131] Naniniwala silang ang kaharian ng Diyos ay itinatag sa langit noong 1914[132] at ang mga Saksi ni Jehova ang nagsisilbing mga kinatawan ng kaharian sa mundo.[133][134]

Naniniwala silang ang lahat ng ibang mga kasalukuyang relihiyon ay hindi totoo at kanilang tinutukoy ang mga relihiyong ito bilang ang Dakilang Babilonya ng Aklat ng Apocalipsis 17.[135] Naniniwala silang ang mga relihiyong ito ay wawasakin ng United Nations na kanilang pinakahulugang ang halimaw ng Aklat ng Apocalipsis 17. Sila ay naniniwalang ito ay pasimula ng Malaking Kapighatian.[136] Naniniwala silang kalaunang sasalakay si Satanas sa mga Saksi ni Jehova na magtutulak sa Diyos na simulan ang digmaan ng Armageddon kung saan ang lahat ng mga anyo ng pamahalaan at lahat ng mga taong hindi nabibilang sa tupa ni Kristo o mga tunay na alagad ni Kristo ay wawasakin. Pagkatapos ng Armageddon, palalawigin ng Diyos ang kanyang kaharian sa langit tungo sa mundo na babaguhin sa isang paraiso na katulad ng hardin ng Eden.[137] Pagkatapos ng Armageddon, ang karamihan ng mga namatay bago ang pakikialam ng Diyos ay unti unting bubuhaying muli sa araw ng paghuhukom na mangyayari sa loob ng 1000 taon. Ang paghuhukom ay batay sa kanilang mga ginawa pagkatapos ng pagkabuhay-muli sa halip na sa mga nakaraan nilang ginawa. Pagkatapos ng 1000 taon, ang isang huling pagsubok ay mangyayari kapag pinalaya na si Satanas upang dayain ang perpektong sangkatauhan. Ang mga mabibigo ay lilipulin, kasama si Satanas at ang kanyang mga demonyo. Ang wakas na resulta ay isang buong nasubok at naluwalhating sangkatauhan. Pagkatapos ay muling ibibigay ni Kristo ang lahat ng kapangyarihan sa Diyos.[138]

Organisasyonal na Kayarian baguhin

Kakaiba ang mga Saksi ni Jehova sa kanilang kaayusang organisasyonal kumpara sa ibang relihiyon. Hindi sila pinangungunahan ng iisang tao lamang. Wala silang herarkiya. Hindi sila gumagamit ng mga titulo na nagpapakilala sa isa o isang grupo bilang mas nakahihigit sa isa o sa iba. Tinatawag nila ang isat-isa bilang "kapatid" (brother/sister) sa kabuuan. May ilang makakasulatang termino o pagkakakilanlan silang ginagamit ngunit ito'y bilang isang prebilehiyo lamang ng isang grupo o indibiduwal.

Lupong Tagapamahala

Binubuo ng makaranasang mga lalaki na mula sa ibat-ibang lahi at bansa, may bilang na 10 at itinuturing nilang kinatawan ng "tapat at maingat na alipin" bilang mga tagapanguna sa lahat ng kanilang gawaing espirituwal (Mateo 24:45, 46-47). Sa grupong ito nakasentro ang lahat ng kanilang mga gawain mula sa doktrinal na mga turo, organisasyonal hanggang sa ministeryal na aspeto na itinatawid naman sa buong daigdig na kapatirang Kristiyano. Kamakailan lang, inilipat ng grupong ito ang ilang mga pananagutang hindi sumasaklaw sa gawaing "espirituwal". Ang pangangasiwa ng mga gusali, palimbagan, legal at sekular na mga gawain ay ipinaubaya nila sa iba na hindi miyembro ng Lupong Tagapamahala (Governing Body).

Tagapangasiwa ng Sona

Isang makaranasang lalaki na dumadalaw sa bawat sangay ng kaniyang nasasakupang sona bilang kinatawan ng punong tanggapan upang alamin ang mga problema (mula sa legal at iba pang aspeto), kalagayan ng gawaing ministeryo at iba pa.

Komite ng Sangay

Binubuo ng mga makaranasang lalaki (karaniwang nang may bilang na tatlo hanggang lima, depende sa laki ng sangay) na nangangasiwa sa gawain ng isang sangay (o bansa, ngunit may ilang sangay na kinabibilangan ng mahigit sa isang bansa depende sa lawak at laki).

Tagapangasiwa ng Distrito

Isang makaranasang lalaki na dumadalaw sa bawat sirkito upang pangasiwaan, pangunahan ang gawain at ito'y iniuulat niya sa Sangay. Nangangasiwa siya sa mga asamblea at kombensiyon na ginaganap taon-taon sa kaniyang nasasakupan. May 12 distrito sa Pilipinas. Dumadalaw din siya kasama ng Tagapangasiwa ng Sirkito depende sa nakaiskedyul na kongregasyon.

Tagapangasiwa ng Sirkito

Isang makaranasang lalaki na dumadalaw sa bawat kongregasyon upang pangasiwaan at pangunahan ang gawain at ito'y iniuulat niya sa sangay. Tumutulong siya sa Tagapangasiwa ng Distrito upang pangangasiwaan ang mga asamblea na ginaganap taon-taon sa kaniyang nasasakupan. May 183 sirkito sa Pilipinas. Karaniwan ng mayroong katamtamang 20 kongregasyon ang kaniyang pinangangasiwaan. Dumadalaw siya 2 beses bawat taon sa bawat kongregasyon.

Lupon ng Matatanda

Binubuo ng makaranasang mga lalaki na tinatawag ding tagapangasiwa (Overseer) o matanda (Elder) (minsan ay iisang lalaki lamang lalo na sa liblib na mga lugar) upang pangunahan at pangasiwaan ang gawain ng Kongregasyon. Ang Lupon ay binubuo ng koordineytor (Coordinator), kalihim (Secretary), Tagapangasiwa sa Paglilingkod (Service Overseer) na bumubuo sa Lupon sa Paglilingkod (Service Committee) at iba pang Matatanda.

Ministeryal na Lingkod

Sila ay mga katamtaman hanggang sa makaranasang mga lalaki na tumutulong sa mga matatanda lalo na sa ministeryal na mga gawain tulad ng pangangasiwa sa teritoryo (bawat kongregasyon ay may nakaatas na ilang partikular na lugar upang pangaralan), paghahanda ng sound system, paglilinis, pagiging isang attendant, pagiging magazine at literature servant at pag-iimbita ng mga tagapagsalita sa pahayag pangmadla bawat linggo mula sa ibat-ibang kongregasyon.

Special Pioneer

Mga lalaki't babae, karamihan ay mga mag-asawa na inatasan ng sangay sa isang partikular na kongregasyon upang tumulong sa pangangaral o sa isang liblib na lugar upang bumuo ng kongregasyon. Gumugugol ng katamtamang 120 oras bawat buwan sa pangangaral.

Regular Pioneer

Mga lalaki't babae, karaniwan nang mga binata't dalaga na nakaugnay sa bawat kongregasyon upang tumulong sa pagpapasigla ng pangangaral. Tinatawag ding mga "buong-panahong lingkod," at gumugugol ng katamtamang 70 oras bawat buwan sa pangangaral. Ang pribilehiyong ito ay bukas sa lahat ng mga mamamahayag (publisher). Inaaprubahan ito ng sangay mula sa rekomendasyon ng Lupon ng Matatanda sa kongregasyon.

Auxilliary Pioneer

Mga lalaki't babae, karamihan ay mga kabataan na nakaugnay sa bawat kongregasyon na gumugugol ng katamtamang 50 oras sa isang buwan. Karaniwan silang nag-o-auxilliary pioneer tuwing bakasyon. Inaaprubahan ito ng Lupon ng Matatanda.

Mahahalagang Okasyon baguhin

Memoryal ng Kamatayan ni Jesus Kung ang Sangkakristiyanuhan (Christendom) ay nagdaraos ng napakaraming mga pagdiriwang, ang mga Saksi ni Jehova ay mayroon lamang iisa at natatanging okasyon. Ito ay ipinagdiriwang nila minsan sa isang taon at itinuturing nilang pinakabanal na selebrasyon, ang pag-alaala sa kamatayan ni Jesus o Memoryal (Hapunan ng Panginoon). Ito ang katunayan ng kanilang pagtanggap at pananampalataya sa haing-pantubos ni Jesus. Para sa kanila ito lamang ang nag-iisang bagay na iniutos sa tunay na mga Kristiyano upang ipagdiwang sapagkat tuwiran itong tinuran ni Jesus: "Patuloy ninyong gawin ito bilang pag-alaala sa akin" -Lucas 22:19.

Espesyal na Pahayag

Karaniwang binibigkas ito isang Linggo pagkatapos ng Memoryal at sabay-sabay na ipinapahayag ang iisang tema o paksa sa buong daigdig.

Internasyonal na Kombensiyon

Ginaganap taun-taon ngunit sa piling mga bansa lamang o depende sa nakaiskedyul. Sa Pilipinas, ang huling internasyonal na kombensiyon ay ginanap sa Metro Manila noong 1993. Limang stadium ang sabay-sabay na ginamit, kabilang na ang Rizal Stadium at ang dating Rodriguez Sports Center sa Marikina. Ang mga delegado ay nagmumula sa ibat-ibang panig ng mundo at nagpapakitang ang mga Saksi ay tunay na nagkakaisa anuman ang lahi, bansa, wika o kulay.

Pandistritong Kombensiyon

Idinaraos minsan isang taon sa loob ng tatlong araw -mula Biyernes hanggang Linggo- sa buong bansa. Ito'y kinabibilangan nang mga Saksi mula sa tatlo o dalawang Sirkito, depende sa bilang. Karaniwan nang umuupa sila ng mga istadyum, sports complex at awditoryum upang pagdausan. Sa ilang lugar, nakapagpatayo na sila ng kanilang sariling mga Assembly Hall.

Pansirkitong Asamblea

Pinangungunahan ng Tagapangasiwa ng Distrito kasama ang Tangapangasiwa ng Sirkito, ito ay ginaganap minsan sa isang taon bilang dalawang araw na piging, Sabado at Linggo. Ang mga delegado ay mula sa isang Sirkito mula sa katamtamang 20 Kongregasyon.

Araw ng Pantanging Asamblea

Ang Tagapangasiwa ng Sirkito ang nangunguna sa pagtitipong ito minsan sa isang taon at tinatawag ding "Araw ng Pantanging Asamblea" dahil ito'y sa araw ng Linggo lamang. Tulad ng Pansirkitong Asamblea, ang mga delegado ay mula rin sa isang Sirkito na kinabibilangan ng 20 Kongregasyon.

Mga Pagpupulong baguhin

Tinatawag nilang Kingdom Hall ang kanilang bahay sambahan. Dito sila nagtitipon upang sumamba, tumatanggap ng mga paalaala, tagubilin, pagsasanay, pag-aaral at nagpapatibayan sa isat-isa. Ang bawat pulong ay pinasisimulan ng isang awit at panalangin. Sa kanilang pag-awit sila ay gumagamit ng Aklat Awitan bilang giya at sumasabay sa himig ng isang awiting pangkaharian. Ang lahat ng mga pagpupulong ay bukas para sa lahat at walang koleksiyon o pangingilak ng pera. Ang bawat isa ay malayang maghulog ng kaniyang bukal-sa-loob na donasyon at walang takdang halaga sa mga donation box na matatagpuan sa likurang bahagi ng bulwagan.

Hinati nila sa tatlong eskedyul ang kanilang mga pagpupulong: Pahayag Pangmadla at susundan kaagad ng Pag-aaral sa Ang Bantayan, karaniwan nang sa araw ng Linggo (sa ibang lugar ay Sabado, depende sa kung ilang kongregasyon ang gumagamit ng bulwagan o Kingdom Hall); Paaralang Teokratiko sa Ministeryo at susundan kaagad ng Pulong Ukol sa Paglilingkod, karaniwan nang sa gabi alinman sa araw ng Martes, Miyerkules, Huwebes o Biyernes, depende sa kung ilang kongregasyon ang gumagamit ng bulwagan (tinatawag ding Mid-week Meeting) at Pag-aaral sa Aklat ng Kongregasyon, karaniwan nang sa gabi alinman sa araw ng Lunes, Martes, Miyerkules, Huwebes, Biyernes o Sabado.

Ang pagtuturo sa kongregasyon, lalo na ang pagpapahayag sa pulpito ay pribilehiyo lamang na ipinagkaloob ng Kasulatan sa mga kalalakihan. Karaniwan nang bahagi ng mga babae ang mga pagtatanghal sa stage. Maliban lamang sa iilang kaso sa liblib na mga lugar na kung saan walang kuwalipikadong lalaki, ang mga babae ang nangunguna sa mga pulong ngunit hindi tumatayo sa pulpito, nakaupo lamang sa isang upuan at mesa at kinakailangang maglagay siya ng lambong (karaniwang panyo) sa ulo bilang tanda ng pagpapasakop sa pagkaulo ng lalaki.

Pahayag Pangmadla

Ibat-ibang paksa bawat Linggo na binibigkas sa loob ng 45 minuto ng isang inanyayahang Matanda o Ministeryal na Lingkod mula sa ibat-ibang kongregasyon. Tumatalakay sa mga doktrinal na paksa, pang-organisasyon, pangkongregasyon at iba pa.

Pag-aaral sa Ang Bantayan

Tanong-sagutan na pag-aaral sa magasing Ang Bantayan. Tumatalakay sa mga paksang pangkaharian, saloobin, pag-uugali, pangmalas at marami pang iba. Dito rin karaniwang nalalaman ng mga Saksi ang kanilang bagong pagkaunawa, kung mayroon man, sa doktrinal na mga isyu at organisasyonal na kaayusan sa buong daigdig.

Paaralang Teokratiko sa Ministeryo

Sa loob ng 30 minuto, sinasanay at tinuturuan ng isang Tagapangasiwa sa Paaralan kasama ang kaniyang Katulong na Tagapayo, ang mga mamamahayag kung paano bumasa, makibagay at makipag-usap ng mahusay sa mga tao gamit ang isang aklat bilang giya.

Pulong Ukol sa Paglilingkod

Gamit ang isang buwanang giya (Ang Ating Ministeryo sa Kaharian) pinag-uusapan at tinatalakay sa loob ng isang oras ang mga aspeto ng pangangaral na angkop sa bawat lugar. Dito nalalaman ng mga Saksi kung ano ang kanilang literaturang iaalok para sa isang partikular na buwan at lokal na mga pangangailangan ng bawat kongregasyon.

Pag-aaral ng Kongregasyon sa Biblia

Karaniwang tinatawag na CBS (mula sa Ingles na Congregation Bible Study), isang tanong-sagutan na pag-aaral sa isang aklat sa loob ng 25 minutos at pinangungunahan ng isang Matanda (CBS Overseer) kasama ng isang Matanda din o kaya'y Ministeryal na Lingkod (Assistant).

Pulong Bago Maglingkod

Bagaman hindi kasama sa naunang 5 pangunahing mga pagpupulong, ito ay pinahahalagahan din nila. Tinatalakay at pinag-uusapan nila sa loob ng 15 minuto kung aling teritoryo o lugar ang pangangaralan at kung ano ang kanilang gagamitin na mabisang pambungad sa pakikipag-usap bago mangaral.

Mga sanggunian baguhin

  1. 2017 Yearbook of Jehovah's Witnesses. Watchtower Bible and Tract Society. 2016. p. 176.
  2. Sources for descriptors:
    • Millenarian: Beckford, James A. (1975). The Trumpet of Prophecy: A Sociological Study of Jehovah's Witnesses. Oxford: Basil Blackwell. pp. 118–119, 151, 200–201. ISBN 0-631-16310-7. {{cite book}}: Invalid |ref=harv (tulong)
    • Restorationist: Stark; Iannaccone, Laurence; et al. (1997). "Why Jehovah's Witnesses Grow So Rapidly: A Theoretical Application". Journal of Contemporary Religion. 12 (2): 133–157. doi:10.1080/13537909708580796. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (tulong)
    • Christian: "Religious Tolerance.org". Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2000-05-11. Nakuha noong 2013-05-22. "Statistics on Religion".
    • Denomination: "Jehovah's Witnesses at a Glance"."The American Heritage Dictionary"."Memorial and Museum AUSCHWITZ-BIRKENAU". Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2012-04-26. Nakuha noong 2013-05-22.
  3. "Jehovah's Witnesses Official Media Web Site: Our History and Organization: Membership". Office of Public Information of Jehovah's Witnesses. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2012-02-22. Nakuha noong 2013-05-22. While other religious groups count their membership by occasional or annual attendance, this figure reflects only those who are actively involved in the public Bible educational work [of Jehovah's Witnesses].
  4. "Guided by God's Spirit". Awake!: 32. June 2008. Nakuha noong 2012-06-16.
  5. "Statistics at Jehovah's Witnesses official website, 2010". Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2012-12-04. Nakuha noong 2013-05-22.
  6. Holden, Andrew (2002). Jehovah's Witnesses: Portrait of a Contemporary Religious Movement. Routledge. p. 22. ISBN 0-415-26609-2.
  7. Beckford, James A. (1975). The Trumpet of Prophecy: A Sociological Study of Jehovah's Witnesses. Oxford: Basil Blackwell. pp. 221. ISBN 0-631-16310-7. Doctrine has always emanated from the Society's elite in Brooklyn and has never emerged from discussion among, or suggestion from, rank-and-file Witnesses. {{cite book}}: Invalid |ref=harv (tulong)
  8. "Focus on the Goodness of Jehovah's Organization". The Watchtower: 20. July 15, 2006. Nakuha noong 2012-06-16.
  9. Alan Rogerson (1969). Millions Now Living Will Never Die. Constable. pp. 70, 123. This was the Witnesses' own translation of the New Testament ... now that the Society has decreed that they should use the New World Translation of the Bible in preference other versions, they are convinced their translation is the best.
  10. Tess Van Sommers, Religions in Australia, Rigby, Adelaide, 1966, page 92: "Since 1870, the Watch Tower Society has used more than seventy Bible translations. In 1961 the society released its own complete Bible in modern English, known as The New World Translation of the Holy Scriptures. This is now the preferred translation among English-speaking congregations."
  11. Edwards, Linda (2001). A Brief Guide to Beliefs. Louisville, Kentucky: Westminster John Knox Press. pp. 438. ISBN 0-664-22259-5. The Jehovah's Witnesses' interpretation of Christianity and their rejection of orthodoxy influenced them to produce their own translation of the Bible, The New World Translation.
  12. Our Kingdom Ministry, November 1992, "When we read from our Bible, the householder may comment on the clarity of language used in the New World Translation. Or we may find that the householder shows interest in our message but does not have a Bible. In these cases we may describe the unique features of the Bible we use and the reasons why we prefer it to others."
  13. "Jehovah's Witness". Britannica Concise Encyclopedia. Encyclopædia Britannica, Inc. 2007. ISBN 978-1-59339-293-2.
  14. Michael Hill, pat. (1972). "The Embryonic State of a Religious Sect's Development: The Jehovah's Witnesses". Sociological Yearbook of Religion in Britain (5): 11–12. Joseph Franklin Rutherford succeeded to Russell's position as President of Zion's Watch Tower Tract Society, but only at the expense of antagonizing a large proportion of the Watch Towers subscribers. Nevertheless, he persisted in moulding the Society to suit his own programme of activist evangelism under systematic central control, and he succeeded in creating the administrative structure of the present-day sect of Jehovah's Witnesses.
  15. Leo P. Chall (1978). "Sociological Abstracts". Sociology of Religion. 26 (1–3): 193. Rutherford, through the Watch Tower Society, succeeded in changing all aspects of the sect from 1919 to 1932 and created Jehovah's Witnesses—a charismatic offshoot of the Bible student community.
  16. Isaiah 43:10–12
  17. Holden, 2002 & Portrait, p. 64
  18. Singelenberg, Richard (1989). "It Separated the Wheat From the Chaff: The 1975 Prophecy and its Impact Among Dutch Jehovah's Witnesses". Sociological Analysis. 50 (Spring 1989): 23–40, footnote 8. 'The Truth' is Witnesses' jargon, meaning the Society's belief system.
  19. Penton, M.J. (1997). Apocalypse Delayed: The Story of Jehovah's Witnesses. University of Toronto Press. pp. 280–283. ISBN 0-8020-7973-3. Most Witnesses tend to think of society outside their own community as decadent and corrupt ... This in turn means to Jehovah's Witnesses that they must keep themselves apart from Satan's "doomed system of things." Thus most tend to socialize largely, although not totally, within the Witness community. {{cite book}}: Invalid |ref=harv (tulong); Unknown parameter |isbn13= ignored (tulong)
  20. Chryssides, George D. (1999). Exploring New Religions. London: Continuum. p. 5. ISBN 0-8264-5959-5. The Jehovah's Witnesses are well known for their practice of 'disfellowshipping' wayward members.
  21. Zion's Watch Tower, July 1879, page 1, states the date of Russell's encounter with Wendell as "about 1869". Rogerson (p.6), Crompton (p.30) and The Watchtower (January 1, 1955) claim it was in 1870, Wills (p.4) states it was 1868; Penton and Jehovah's Witnesses, Proclaimers of God's Kingdom (p. 43) say it was 1869. Russell's later recounting of his story in Zion's Watch Tower, July 15, 1906, leaves the actual date unclear.
  22. Jehovah's Witnesses—Proclaimers of God's Kingdom, Watch Tower Bible & Tract Society, 1993, p. 43. According to Alan Rogerson, Russell used the collective term "Second Adventists" to refer to a number of sects prophesying the imminent Second Advent of Jesus.
  23. Crompton, Robert (1996). Counting the Days to Armageddon. Cambridge: James Clarke & Co. p. 30. ISBN 0-227-67939-3.
  24. 24.0 24.1 24.2 24.3 Penton, M. James (1997, 2nd ed.). Apocalypse Delayed: The Story of Jehovah's Witnesses. University of Toronto Press. pp. 13–46. ISBN 0-8020-7973-3. {{cite book}}: Check date values in: |date= (tulong)
  25. 25.0 25.1 25.2 25.3 25.4 25.5 25.6 25.7 25.8 "A sketch of the development of present truth", Zion's Watch Tower, July 15, 1906.
  26. Wills, Tony (2006). A People For His Name. Lulu Enterprises. p. 4. ISBN 978-1-4303-0100-4.
  27. "1873 reprint of The Present Truth or Meat in Due Season, Jonas Wendell, 1870, with additional essay" (PDF). Inarkibo mula sa ang orihinal (PDF) noong 2007-09-27. Nakuha noong 2013-05-22.
  28. *Wills, Tony (2006). A People For His Name. Lulu Enterprises. pp. 5, 6. ISBN 978-1-4303-0100-4.
  29. The pamphlet was published in 1873, according to the Watch Tower Bible & Tract Society, while James Penton argues that it was as late as 1877.
  30. 30.0 30.1 Zion's Watch Tower, July 1879, page 1.
  31. "http://www.heraldmag.org/olb/contents/history/barbour%20midnight%20cry.htm N.H. Barbour, Evidences for the Coming of the Lord in 1873: or the Midnight Cry, 1871". Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2006-07-07. Nakuha noong 2013-05-22. {{cite web}}: External link in |title= (tulong)
  32. The Midnight Cry and Herald of the Morning, Naka-arkibo 2009-07-14 sa Wayback Machine. March 1874. See Section under "Our Faith."
  33. Wills, Tony (2006). A People For His Name. Lulu Enterprises. p. 8. ISBN 978-1-4303-0100-4.
  34. N.H. Barbour and C.T. Russell. Three Worlds and The Harvest of This World, 1877 Naka-arkibo 2006-03-20 sa Wayback Machine.. Accessed March 15, 2006.
  35. Though the book bore the names of both men as authors, Russell (Watch Tower, July 15, 1906) noted it was "mostly written by Mr Barbour". James Penton (Apocalypse Delayed) points out that in early issues of the Watch Tower, Russell repeatedly referred to Barbour as its author.
  36. N.H. Barbour & C. T. Russell, Three Worlds, 1977, page 67.
  37. "The 'Time of the End,' a period of one hundred and fifteen (115) years, from A.D. 1799 to A.D. 1914, is particularly marked in the Scriptures." Thy Kingdom Come, 1890, p. 23.
  38. Watch Tower Bible & Tract Society 1993, pp. 631–632
  39. Thy Kingdom Come (1890), Volume 3 of Studies in the Scriptures, pp. 305-308.
  40. "This spuing out, or casting off, of the nominal church as an organization in 1878, we then understood, and still proclaim, to be the date of the commencement of Babylon's fall..."—"The Consummation of Our Hope" Naka-arkibo 2006-10-04 sa Wayback Machine. in Zion's Watch Tower, April 1883. Reprints pp. 474-5.
  41. [1] Naka-arkibo 2011-10-02 sa Wayback Machine. The Watch Tower, July 1881, "Future Work and Glory"
  42. "Things to Come--And The Present European Situation" Naka-arkibo 2008-12-11 sa Wayback Machine., The Watch Tower, January 15, 1892, Reprints, p. 1355
  43. Wills, Tony (2006). A People For His Name. Lulu Enterprises. p. 9. ISBN 978-1-4303-0100-4.
  44. Issues of the Watch Tower from 1879-1916 are available at http://www.mostholyfaith.com/bible/Reprints/index.asp Naka-arkibo 2019-03-31 sa Wayback Machine. or by article at: http://www.agsconsulting.com/htdbv5/links.htm Naka-arkibo 2012-05-01 sa Wayback Machine.. The text was taken from the seven-volume Reprints printed in 1919 and compared with the original issues up to December 15, 1916 to remove transcription errors and add articles that had been excluded.
  45. Holden & 2002 Portrait, p. 18
  46. Raymond Franz, "In Search of Christian Freedom", Commentary Press, 2007, chapter 4
  47. Watch Tower, February 1984, reprinted at [2] Naka-arkibo 2014-03-15 sa Wayback Machine. and cited by Franz, "In Search of Christian Freedom", chapter 4.
  48. 1975 Yearbook of Jehovah's Witnesses, Watch Tower, pages 38–39
  49. Zion's Watch Tower, September 1884, pp. 7-8
  50. Studies in the Scriptures volume 6 "The New Creation" pp. 195-272
  51. C.T. Russell, "A Conspiracy Exposed", Zion's Watch Tower Extra edition, April 25, 1894, page 55–60, "This is a business association merely ... it has no creed or confession ... it is merely a business convenience in disseminating the truth."]
  52. Historical Dictionary of Jehovah's Witnesses by George D. Chryssides, Scarecrow Press, 2008, page xxxiv, "Russell wanted to consolidate the movement he had started. ...In 1880, Bible House, a four-story building in Allegheny, was completed, with printing facilities and meeting accommodation, and it became the organization's headquarters. The next stage of institutionalization was legal incorporation. In 1884, Russell formed the Zion's Watch Tower Tract Society, which was incorporated in Pennsylvania... Russell was concerned that his supporters should feel part of a unified movement."
  53. Religion in the Twentieth Century by Vergilius Ture Anselm Ferm, Philosophical Library, 1948, page 383, "As the [unincorporated Watch Tower] Society expanded, it became necessary to incorporate it and build a more definite organization. In 1884, a charter was granted recognizing the Society as a religious, non-profit corporation."
  54. Holden, 2002 & Portrait, p. 18
  55. Holden, 2002 & Portrait, p. 19
  56. Religious Diversity and American Religious History by Walter H. Conser, Sumner B. Twiss, University of Georgia Press, 1997, page 136, "The Jehovah's Witnesses...has maintained a very different attitude toward history. Established initially in the 1870s by Charles Taze Russell under the title International Bible Students Association, this organization has proclaimed..."
  57. The New Schaff–Herzog Encyclopedia of Religious Knowledge, 1910, vol 7, pg 374
  58. Penton 1997, p. 26
  59. Rogerson, Alan (1969). Millions Now Living Will Never Die: A Study of Jehovah's Witnesses. Constable & Co, London. p. 31. ISBN 094559406. {{cite book}}: Check |isbn= value: length (tulong)
  60. Penton 1997, p. 53
  61. A.N. Pierson et al, Light After Darkness, 1917, page 4.
  62. The Bible Students Monthly, vol. 9 no. 9, pp 1, 4: "The following article is extracted mainly from Pastor Russell's posthumous volume entitled "THE FINISHED MYSTERY," the 7th in the series of his STUDIES IN THE SCRIPTURES and published subsequent to his death."
  63. Lawson, John D., American State Trials, vol 13, Thomas Law Book Company, 1921, pg viii: "After his death and after we were in the war they issued a seventh volume of this series, entitled "The Finished Mystery," which, under the guise of being a posthumous work of Pastor Russell, included an attack on the war and an attack on patriotism, which were not written by Pastor Russell and could not have possibly been written by him."
  64. Crompton, Robert (1996). Counting the Days to Armageddon. Cambridge: James Clarke & Co. pp. 84–85. ISBN 0-227-67939-3. One of Rutherford's first actions as president ... was, without reference either to his fellow directors or to the editorial committee which Russell had nominated in his will, to commission a seventh volume of Studies in the Scriptures. Responsibility for preparing this volume was given to two of Russell's close associates, George H. Fisher and Clayton J. Woodworth. On the face of it, their brief was to edit for publication the notes left by Russell ... and to draw upon his published writings ... It is obvious ... that it was not in any straightforward sense the result of editing Russell's papers, rather it was in large measure the original work of Woodworth and Fisher at the behest of the new president.
  65. "Publisher's Preface". The Finished Mystery. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2011-07-26. Nakuha noong 2013-05-22. But the fact is, he did write it. This book may properly be said to be a posthumous publication of Pastor Russell. Why?... This book is chiefly a compilation of things which he wrote and which have been brought together in harmonious style by properly applying the symbols which he explained to the Church.
  66. Penton 1997, p. 55
  67. Rogerson, Alan (1969). Millions Now Living Will Never Die: A Study of Jehovah's Witnesses. Constable & Co, London. p. 44. ISBN 094559406. {{cite book}}: Check |isbn= value: length (tulong)
  68. 68.0 68.1 Franz, Raymond (2007). "Chapter 4". In Search of Christian Freedom. Commentary Press. ISBN 0-914675-16-8.
  69. Jehovah's Witnesses—Proclaimers of God's Kingdom. Watch Tower Bible & Tract Society. 1993. pp. 72–77.
  70. Chryssides, George D. (2010). "How Prophecy Succeeds: The Jehovah's Witnesses and Prophetic Expectations". International Journal for the Study of New Religions. 1 (1): 39. doi:10.1558/ijsnr.v1i1.27. ISSN 2041-952X.
  71. Franz, Raymond (2007). In Search of Christian Freedom. p. 144. ISBN 0-914675-16-8.
  72. Salvation, Watch Tower Society, 1939, as cited in Jehovah's Witnesses—Proclaimers of God's Kingdom, page 76
  73. Rogerson, Alan (1969). Millions Now Living Will Never Die: A Study of Jehovah's Witnesses. Constable & Co, London. pp. 39, 52. ISBN 094559406. {{cite book}}: Check |isbn= value: length (tulong)
  74. Herbert H. Stroup, The Jehovah's Witnesses, Colombia University Press, New York, 1945, pg 14,15: "Following his election the existence of the movement was threatened as never before. Many of those who remembered wistfully the halcyon days of Mr Russell's leadership found that the new incumbent did not fulfill their expectations of a saintly leader. Various elements split off from the parent body, and such fission continued throughout Rutherford's leadership."
  75. Reed, David, Whither the Watchtower? Naka-arkibo 2011-09-09 sa Wayback Machine. Christian Research Journal, Summer 1993, pg 27: "By gradually replacing locally elected elders with his own appointees, he managed to transform a loose collection of semi-autonomous, democratically run congregations into a tight-knit organizational machine controlled from his office. Some local congregations broke away, forming such groups as the Chicago Bible Students, the Dawn Bible Students, and the Laymen's Home Missionary Movement, all of which continue to this day."
  76. Thirty Years a Watchtower Slave, William J. Schnell, Baker, Grand Rapids, 1956, as cited by Rogerson, page 52. Rogerson notes that it is not clear exactly how many Bible Students left, but quotes Rutherford (Jehovah, 1934, page 277) as saying "only a few" who left other religions were then "in God's organization".
  77. The Present Truth and Herald of Christ's Epiphany, P.S.L. Johnson (April 1927, pg 66). Johnson stated that between late 1923 and early 1927, "20,000 to 30,000 Truth people the world over have left the Society."
  78. Tony Wills (A People For His Name, pg. 167) cites The Watch Tower (December 1, 1927, pg 355) in which Rutherford states that "the larger percentage" of original Bible Students had by then departed.
  79. Penton 1997, p. 50
  80. Rogerson 1969, p. 37
  81. Rogerson, Alan (1969). Millions Now Living Will Never Die: A Study of Jehovah's Witnesses. London: Constable. pp. 55–. In 1931 came an important milestone in the history of the organisation. For many years Rutherford's followers had been called a variety of names: 'International Bible Students', 'Russellites', or 'Millennial Dawners'. In order to distinguish clearly his followers from the other groups who had separated in 1918 Rutherford proposed that they adopt an entirely new name—Jehovah's witnesses.
  82. Beckford 1975, p. 30
  83. "A New Name". The Watch Tower: 291. October 1, 1931. Since the death of Charles T. Russell there have arisen numerous companies formed out of those who once walked with him, each of these companies claiming to teach the truth, and each calling themselves by some name, such as "Followers of Pastor Russell", "those who stand by the truth as expounded by Pastor Russell," "Associated Bible Students," and some by the names of their local leaders. All of this tends to confusion and hinders those of good will who are not better informed from obtaining a knowledge of the truth.
  84. Beckford 1975, p. 31
  85. Penton 1997, pp. 71–72
  86. Crompton, Robert (1996). Counting the Days to Armageddon. Cambridge: James Clarke & Co. pp. 109–110. ISBN 0-227-67939-3.
  87. Beckford 1975, p. 35
  88. Garbe, Detlef (2008). Between Resistance and Martyrdom: Jehovah's Witnesses in the Third Reich. Madison, Wisconsin: University of Wisconsin Press. pp. 145. ISBN 0-299-20794-3.
  89. 1943 Yearbook of Jehovah's Witnesses. Watch Tower Bible & Tract Society. 1942. pp. 221–222.
  90. Jehovah's Witnesses in the Divine Purpose. Watch Tower Bible & Tract Society. 1959. pp. 312–313.
  91. Beckford 1975, pp. 47–52
  92. Beckford 1975, pp. 52–55
  93. Penton 1997, pp. 89–90
  94. George Chryssides, They Keep Changing the Dates, A paper presented at the CESNUR 2010 conference in Torino.
  95. Chryssides, George D. (2008). Historical Dictionary of Jehovah's Witnesses. Scarecrow Press. p. 19. ISBN 0-8108-6074-0.
  96. Penton 1997, p. 95
  97. Botting, Heather; Gary Botting (1984). The Orwellian World of Jehovah's Witnesses. University of Toronto Press. pp. 46. ISBN 0-8020-6545-7.
  98. "Awake!". Watch Tower Bible & Tract Society. October 8, 1968: 14. Does this mean that the above evidence positively points to 1975 as the complete end of this system of things? Since the Bible does not specifically state this, no man can say... If the 1970s should see intervention by Jehovah God to bring an end to a corrupt world drifting toward ultimate disintegration, that should surely not surprise us. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (tulong); Invalid |ref=harv (tulong)
  99. "How Are You Using Your Life?". Our Kingdom Ministry: 63. 1974. Reports are heard of brothers selling their homes and property and planning to finish out the rest of their days in this old system in the pioneer service. Certainly this is a fine way to spend the short time remaining before the wicked world's end. {{cite journal}}: Invalid |ref=harv (tulong); Unknown parameter |month= ignored (tulong)
  100. Awake!, May 22, 1969, p.15: "You also need to face the fact that you will never grow old in this present system of things ... All the evidence in fulfillment of Bible prophecy indicates that this corrupt system is due to end in a few years ... Therefore, as a young person, you will never fulfill any career that this system offers. If you are in high school and thinking about a college education, it means at least four, perhaps even six or eight more years to graduate into a specialized career. But where will this system of things be by that time? It will be well on the way towards its finish, if not actually gone! This is why parents who base their lives on God's prophetic Word find it much more practical to direct their young ones into trades that do not require such long periods of additional schooling."
  101. http://www.jwfiles.com/scans/KM5-1974p3.htm "How Are You Using Your Life?", Our Kingdom Ministry, May 1974 p.3.
  102. Franz, Raymond. "1975—The Appropriate Time for God to Act". Crisis of Conscience (PDF). pp. 237–253. ISBN 0-914675-23-0. Inarkibo mula sa orihinal noong 2003-12-09. Nakuha noong 2006-07-27.{{cite book}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)
  103. Singelenberg, Richard (1989). "The '1975'-prophecy and its impact among Dutch Jehovah's Witnesses". Sociological Analysis. 50 (1): 23–40. doi:10.2307/3710916. JSTOR 3710916. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2015-10-01. Nakuha noong 2013-05-23. {{cite journal}}: Invalid |ref=harv (tulong) Notes a nine percent drop in total publishers (door-to-door preachers) and a 38 per cent drop in pioneers (full-time preachers) in the Netherlands.
  104. Stark and Iannoccone (1997). "Why the Jehovah's Witnesses Grow So Rapidly: A Theoretical Application" (PDF). Journal of Contemporary Religion: 142–143. Inarkibo mula sa ang orihinal (PDF) noong 2012-03-06. Nakuha noong 2008-12-30. {{cite journal}}: Invalid |ref=harv (tulong)
  105. Dart, John (January 30, 1982). "Defectors Feel 'Witness' Wrath: Critics say Baptism Rise Gives False Picture of Growth". Los Angeles Times. p. B4. Cited statistics showing a net increase of publishers worldwide from 1971 to 1981 of 737,241, while baptisms totaled 1.71 million for the same period.
  106. Hesse, Hans (2001). Persecution and Resistance of Jehovah's Witnesses During the Nazi-Regime. Chicago: Edition Temmen c/o. pp. 296, 298. ISBN 3-861-08750-2.
  107. "The Watchtower". March 15, 1980: 17–18. With the appearance of the book Life Everlasting—in Freedom of the Sons of God, ... considerable expectation was aroused regarding the year 1975. ... there were other statements published that implied that such realization of hopes by that year was more of a probability than a mere possibility. It is to be regretted that these latter statements apparently overshadowed the cautionary ones and contributed to a buildup of the expectation already initiated. ... persons having to do with the publication of the information ... contributed to the buildup of hopes centered on that date. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (tulong); Invalid |ref=harv (tulong)
  108. Chryssides & Historical Dictionary of Jehovah's Witnesses, pp. 32,112
  109. Chryssides & Historical Dictionary of Jehovah's Witnesses, p. 64
  110. Chryssides & Historical Dictionary of Jehovah's Witnesses, p. 79
  111. Alan Rogerson (1969). Millions Now Living Will Never Die. Constable. p. 87.
  112. Beckford 1975, p. 105
  113. Revelation Its Grand Climax, Watch Tower Bible & Tract Society, 1988, pg 36, "In the songbook produced by Jehovah’s people in 1905, there were twice as many songs praising Jesus as there were songs praising Jehovah God. In their 1928 songbook, the number of songs extolling Jesus was about the same as the number extolling Jehovah. But in the latest songbook of 1984, Jehovah is honored by four times as many songs as is Jesus. This is in harmony with Jesus’ own words: 'The Father is greater than I am.' Love for Jehovah must be preeminent, accompanied by deep love for Jesus and appreciation of his precious sacrifice and office as God’s High Priest and King."
  114. Alan Rogerson (1969). Millions Now Living Will Never Die. Constable. p. 90.
  115. Hoekema 1963, p. 262
  116. Hoekema 1963, pp. 276–277
  117. Penton 1997, p. 372
  118. Hoekema 1963, p. 270
  119. "Stay in the “City of Refuge” and Live!", The Watchtower, November 15, 1995, page 19
  120. Penton 1997, pp. 188–190
  121. Hoekema 1963, pp. 298–299
  122. Holden, 2002 & Portrait, p. 25
  123. "Identifying the Wild Beast and Its Mark". The Watchtower: 5. 1 April 2004. This does not mean, however, that every human ruler is a direct tool of Satan.
  124. Hoekema 1963, pp. 322–324
  125. Hoekema 1963, pp. 265–269
  126. Penton 1997, p. 193–194
  127. Hoekema 1963, pp. 315–319
  128. Insight on the Scriptures Volume 1 p. 606 "Declare Righteous"
  129. Hoekema 1963, pp. 295–296
  130. Alan Rogerson (1969). Millions Now Living Will Never Die. Constable. p. 106.
  131. "God's Kingdom—Earth's New Rulership", The Watchtower, October 15, 2000, page 10.
  132. Hoekema 1963, p. 298
  133. Alan Rogerson (1969). Millions Now Living Will Never Die. Constable. p. 105.
  134. The Watchtower, November 1, 1993, pages 8–9, "In 1914 the appointed times of the nations ended, and the time of the end for this world began. The Davidic Kingdom was restored, not in earthly Jerusalem, but invisibly in “the clouds of the heavens.” ... Who would represent on earth the restored Davidic Kingdom? ... Without any doubt at all, it was the small body of anointed brothers of Jesus who in 1914 were known as the Bible Students but since 1931 have been identified as Jehovah’s Witnesses."
  135. Hoekema 1963, pp. 286
  136. "Apocalypse—When?", The Watchtower, February 15, 1986, page 6.
  137. Penton 1997, p. 180
  138. Hoekema 1963, pp. 307–321

Kawing Panlabas baguhin