Talahanayang peryodiko
Ang talahanayang peryodiko (Español: tabla periódica, Ingles: periodic table), kilala rin bilang talahanayang peryodiko ng mga elemento(ng kemikal), ay isang talahanayang pagkakaayos sa mga elementong kemikal. Karaniwan itong ginagamit sa kimika, pisika, at iba pang mga agham, at madalas ituring na isang aykon ng kimika. Ito'y isang grapikong pormulasyon ng batas peryodikong nagsasaad na ang mga elementong nakatala ayon sa atomikong bilang ay naihahanay sa pabalik-balik na mga grupo, at iyong may magkakatulad na katangiang kemikal ay dumadatal sa regular na interbal.
Ito'y idinisenyo ni Dimitri Mendeleyev noong 1869. Noong una'y iniayos niya ang mga elemento ayon sa atomikong timbang upang mapagmasdan ang kanilang mga katangian. Sa ngayon, iniaayos na ang mga ito ayon sa atomikong bilang. Kabilang din sa makikita sa talahanayan ang atomikong simbolo at elektronegatibidad ng mga elemento.
Makikita sa talahanayang peryodiko ang mga karaniwang rekisito hinggil sa mga elemento. May iba't ibang paraan ng pagpapakita ng listahan ng mga elemento nang sa gayo'y maayos na matunghayan ang kanilang mga katangian.
KasaysayanBaguhin
Hindi pa alam noon ang estruktura sa loob ng atomo nang gawin ang unang talahanayan. Kapag iniiayos ang mga elemento nang sunod-sunod ayon sa bigat atomika at ikrokis ang ilang katangian nila kontra sa bigat atomika, makikita mo ang ondulasyon o periodicity ng mga katangiang ito na punsyon ng bigat atomika. Si Johann Wolfgang Döbereiner, isang kimikong Aleman, ang unang nakapansin sa regularidad nito noong 1829 nang mapansin ang tatatluhing katangian (triads) ng magkakawangking mga elemento
Sinundan ito ni John Alexander Reina Newlands, isang kimikong Inggles, noon 1865 na nakapansing sa mga elementong may magkakamukha ng uri ay paulit-ulit na lumilitaw kada otso na para bang oktabo sa musika. Ang kaniyang batas ng oktabo ay pinagtawan nang kaniyang mga kakontemporaryo. Nitong huli, halos magkasabay na dinebelop ni Julius Lothar Meyer, isang Alemang kimiko, at Dmitri Ivanovich Mendeleev, isang Rusong kimiko, ang talahanayang peryodiko na iniayos ayon sa bigat. Gayunman, nagbawas si Medeleev ng ilang elemento sa istriktong kaayusan upang maiakma ang katangian sa kanilang kalapit na elemento sa talahanayan, nagtama siya ng datos ng maraming bigat atomika, at humula sa pag-inog at pati na ang katangian ng ilang bagong elemento sa bakanteng kahon sa talahanayan. Sa dakong huli, natuklasan ni Mendeleev ang estrukturang elektroniko noong dakong huli ng siglo 19 at unang dako ng siglo 20.
Noong mga taong 1940, nasumpungan ni Glenn T. Seaborg ang mga transuranikong lantanido at aktinido na maaring isama sa talahanayan o sa ibaba nito (na ipinakikita sa itaas).
KabuuranBaguhin
Mga peryodoBaguhin
Mga grupoBaguhin
Tinatawag na grupo ang patayong hanay ng mga elemento sa talahanayang peryodiko. May labingwalong grupo sa talahanayan, bagama't hindi rito kabilang ang mga kolum ng f-bloke (sa pagitan ng ika-2 at ika-3 grupo). Ang mga elemento sa isang grupo ay magkawangis sa mga katangiang pisikal at/o kemikal sa eksteryor na alukaba ng kanilang mga atomo, yamang karamihan sa mga katangiang kemikal ay tinatakda ng orbital na lokasyon ng kanilang balensyang dagisik.
Mga notasyonBaguhin
Tatlong sistema ng pamilangan (numeral) ang ginagamit sa paggugrupo sa talahanayang peryodiko: pamilangang Arabe; pamilangang Romano, at pinaghalong bilang at titik Romano. Ang pamilangang Romano ang unang tradisyonal na pangalan ng mga grupo. Ginagamit naman ang pamilangang Arabe ang sa mga bagong pagngangalan na iminungkahi ng International Union of Pure and Applied Chemistry (IUPAC). Ang iskemang IUPAC ay dinibelop upang palitan ang lumang pamilangang Romano na nakalilito na gumagamit ng parehong pangalan ngunit iba ang pakahulugan.
Karaniwang anyoBaguhin
| Talahanayang peryodiko (batayang anyo) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Grupo → | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | ||||||||||||||||
| ↓ Peryodo | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 | 1 H |
2 He | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2 | 3 Li |
4 Be |
5 B |
6 C |
7 N |
8 O |
9 F |
10 Ne | ||||||||||||||||||||||||||
| 3 | 11 Na |
12 Mg |
13 Al |
14 Si |
15 P |
16 S |
17 Cl |
18 Ar | ||||||||||||||||||||||||||
| 4 | 19 K |
20 Ca |
21 Sc |
22 Ti |
23 V |
24 Cr |
25 Mn |
26 Fe |
27 Co |
28 Ni |
29 Cu |
30 Zn |
31 Ga |
32 Ge |
33 As |
34 Se |
35 Br |
36 Kr | ||||||||||||||||
| 5 | 37 Rb |
38 Sr |
39 Y |
40 Zr |
41 Nb |
42 Mo |
43 Tc |
44 Ru |
45 Rh |
46 Pd |
47 Ag |
48 Cd |
49 In |
50 Sn |
51 Sb |
52 Te |
53 I |
54 Xe | ||||||||||||||||
| 6 | 55 Cs |
56 Ba |
* |
72 Hf |
73 Ta |
74 W |
75 Re |
76 Os |
77 Ir |
78 Pt |
79 Au |
80 Hg |
81 Tl |
82 Pb |
83 Bi |
84 Po |
85 At |
86 Rn | ||||||||||||||||
| 7 | 87 Fr |
88 Ra |
** |
104 Rf |
105 Db |
106 Sg |
107 Bh |
108 Hs |
109 Mt |
110 Ds |
111 Rg |
112 Cn |
113 Nh |
114 Fl |
115 Mc |
116 Lv |
117 Ts |
118 Og | ||||||||||||||||
| * Lantanode | 57 La |
58 Ce |
59 Pr |
60 Nd |
61 Pm |
62 Sm |
63 Eu |
64 Gd |
65 Tb |
66 Dy |
67 Ho |
68 Er |
69 Tm |
70 Yb |
71 Lu | |||||||||||||||||||
| ** Aktinode | 89 Ac |
90 Th |
91 Pa |
92 U |
93 Np |
94 Pu |
95 Am |
96 Cm |
97 Bk |
98 Cf |
99 Es |
100 Fm |
101 Md |
102 No |
103 Lr | |||||||||||||||||||
|
Ang 18-kolum na pormat ng talahanayang peryodiko ay itinuturing ng marami bilang kombensiyonal o batayang anyo. Dahil sa mga limitasyon sa sukat ng papel, karaniwang inilalagay ang mga lantanode at aktinode sa ibaba ng pangunahing katawan ng talahanayan. Paminsan-minsan, tinatawag din itong katamtamang anyo, upang maiba sa 32-kolum na pormat o mahabang anyo. Mayroon ding maikling anyo o estilong Mendeleyev, kung saan ay tinatanggal ang mga transisyong metal (ika-3–12 grupo) at isinasama sa mga pangunahing elemento (ika-1–2 at ika-13–18 mga grupo). | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Karaniwang ayosBaguhin
Peryodisidad ng mga katangiang kemikalBaguhin
Ang mga elementong malapit sa isa't isa sa loob ng isang grupo ay makakawangki ng katangiang pisikal kahit malaki ang pagkakaiba ng kanilang bigat (mass). Magkaiba naman ang katangian ng magkakatabing elemento sa loob ng hanay-pahalang (period) kahit magkalapit ang kanilang bigat.
Halimbawa, napakalapit sa nitroheno (N) sa pangalawang piryod ng talahanayan ang karbon (C) at oksiheno (O). Kahit na magkalapit ang kanilang bigat (magkaiba lamang sila ng ilang yunit ng bigat atomika), lubhang magkaiba ang kanilang katangian tulad ng makikita sa kanilang allotropes: gas ang dalwahing atomiko ng oksiheno na tumutulong sa kombustyon; gas din ang dalwahing atomiko ng nitroheno ngunit hindi tumutulong sa kombustyon; at solid naman ang karbon na maaaring masunog. (Oo, nasusunog din ang mga diyamante at brilyante!)
Sa taliwas, malapit sa kloro (Cl), bago sa pinakahuling grupo (hanay-patayo) ng talahanayan (ang mga halogo), ang floro (F) at bromo (Br). Kahit na napakalaki ng pagkakaiba ng kanilang bigat, ang allotropes nila ay may magkakawangking katangian. Lubhang mabagsik (korosibo) sila lahat (madaling silang sumanib sa mga metal upang bumuo ng asin ng halurong metal (metal halides). Gas ang kloro at floro at ang bromo naman ay likidong may mababang pagkulo. Matingkad ang kulay ng kloro at bromo.
Paliwanag sa estruktura ng talahanayanBaguhin
Ang kaayusang elektroniko lalo na ng mga nasa labas (sa balensyang talukap) nito ang pangunahing nagpapakita sa katangiang kimika ng isang elemento. Halimbawa, ang lahat ng atomong may talukap-p sa pinakalabas ng talukap at may apat na elektron sa talukap na ito ay magkawangki sa ugali kahit na ano pang talukap-p pa ito. Sa talukap na kung saan nananahan ang pinakalabas na mga elektron ang nagpapakita kung saan ito nalalaan. Ang bilang ng mga elektron sa loob ng talukap na ito ang nagpapakita ng grupo sa loob ng blokeng pinaglalaanan nito Ang kabuuang bilang ng mga talukap ng elektron ng isang atomo ang nagpapakita kung saan ito nakalaan. Hinahati sa iba't ibang sub-talukap ang bawat pangunahing talukap na kung saan habang tumataas ang bilang atomiko ay halos pinupuno rin ng ganitong dami.
1s 2s 2p 3s 3p 4s 3d 4p 5s 4d 5p 6s 4f 5d 6p 7s 5f 6d 7p 8s 5g 6f 7d 8p ...
Nasa itaas ang estruktura ng talahanayan. Dahil ang pinakalabas ng mga elektron ang nagpapakita ng katangiang kimika, magkakawangki ito sa loob ng mga grupo.
Papataas sa grupo mula sa pinakamagaang hanggang pinakamabigat na elemento, ang mga elektron sa pinakalabas na talukap (yaong madaling sumali sa kimikong pagsasanib) ay magkakapareho ng orbital (inugan), at magkakapareho ng hugis, ngunit tumataas na kanilang enerhiya at distansya sa nukleyo. Halimbawa, ang mga elektron ng pinakalabas na talukap (o balensya) ng unang grupo na pinangungunahan ng hidroheno (H) ay may isang elektron sa orbital-s. Sa hidroheno, ang orbital-s ang pinakamababang estado ng enerhiya, na unang inugang talukap (at pinakikita ng posisyon ng hidroheno sa unang hanay-pahalang sa talahanayan. Sa francio na pinakamabigat na elemento sa grupo, ang elektron sa pinakalabas na talukap ay nasa ika-pitong inugang talukap na lubhang malayo sa nukleyo kaysa sa mga elektrong nagpupuno sa mga talukap na mas mababa ang enerhiya sa kaniya. Ang isa pang halimbawa ay ang karbon at tingga na mayroong apat na elektron sa pinakalabas na inugang talukap.
Dahil sa kahalagahan ng pinakalabas na talukap, ang iba't ibang rehiyon sa talahanayang peryodiko ay minsang tinatawag na mga blokeng talahanayang peryodiko na ipinangalan ayon sa sub-talukap kung saan nananahan ang "huling" elektron, e.g. blokeng-s, blokeng-p, blokeng-d, atbp.